De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 13

[p. 195]

's Levens eerste lust.
Zangstukjen.^*

In d' eersten opgang onzer dagen

Is 't alles louter welbehagen

Wat ons het lotgestarnte zendt;

't Is dartlen, weelde, minnekozen!

Geen doren groeit er aan de rozen

By 't bloeien van des levens Lent'!

Maar ach! verdwijnt die schoone morgen,

Straks nadert ons de drom der zorgen,

En min, en lust, en scherts vergaat.

Doch, achterhaal' men haar in 't vluchten!

Het is voor 't smaken van genuchten

En nooit te vroeg en nooit te laat.

Naar Racan.

1810.

* Nalezingen I, 160.