De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 12

[p. 336]

Aan den krekel
By 't winteren.^*

Huppel op uw dorre beenen,

Piep, ô Krekel, zing uw lied!

Wien Gy 't leven woudt verleenen,

Almacht, dien verdrukt Gy niet.

Zing des, schrale veldbewoner;

Ook uw zang klinkt God' ter eer';

Zijn er zoeter, zijn er schooner,

Uwe borst vermag niet meer.

Ik zing met u. Strammer longen,

Korter adem, zonder klem,

Toont den boezem afgezongen;

Schraal en dof werd ook mijn stem.

Echter waarom zou ik zwijgen?

Ook dit schorre stemgeluid,

Ook dit piepend boezemhijgen,

Wil den prang des harten uit.

Kom dan, zingen wy te samen!

Ja, eentonig klinke 't vrij;

Laten we ons geen piepen schamen:

't Hoeft geen kunstsmaak-melody.

Gaf de Schepper aller dingen

't Vogeltjen zijn orgelfluit,

Ook van Hem is 't schrale zingen;

Hy geeft adem; Hy, geluid.

* Vermaking, 155.

[p. 337]

 

Hoorde ons 't veld by staande halmen

 

Daar de zeis door 't koren stoof,

 

Hupplend, zwevend, springend, galmen

 

Als de vink in 't esschenloof;

 

De Oogst is de akkers thands ontweken,

 

't Veld is naakt, en dor, en kaal;

 

Beide zagen wy 't verbleeken,

 

't Biedt ons langer geen onthaal.

 

 

 

Zomer, Najaar, ons verdwenen,

 

Lieten ons geen keus meer vrij;

 

Onze zon heeft uitgeschenen;

 

Naar het haardhol vlieden wy.

 

Daar onzichtbaar weggescholen,

 

Zingen we onzen ouden toon,

 

Ongenaakbaar in die holen

 

Voor bespotting, schimp, of hoon.

 

 

 

Laten kraaien, raven, uilen,

 

Vledermuis, en al wat wil,

 

Om de vensters krassen, huilen,

 

Dat er oor en hart van rill'.

 

Ons gepiep blijft by den grijzen

 

Daar hy zich de scheenen blaakt,

 

Kan hy 't juist geen lof bewijzen,

 

Toch by 't dutten ongewraakt.

 

 

 

Mag 't zijn hoofd by 't slaaprig knikken

 

Voor den lieven kolengloed,

 

In zijn mijmren niet verkwikken,

 

't Brengt geen gisting aan in 't bloed.

 

Ja, de zang der filomeelen

 

Kan vermoeien wie haar hoort;

 

Maar by 't schrale krekelkwelen

 

Sluimert men gevoelloos voort.

 

 

 

1827.