De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 12

[p. 209]

aant.Rondedans
(In futuro)
Om een doodkist.^*

Nu is Bilderdijk

Een lijk;

Nu, zijn mond gesloten;

Nu, zijn pen en vingers stil;
Nu heeft Marsyas zijn wil,

Trouwe bentgenooten!

Met de dood van Bilderdijk
Is de zetel van ons Rijk

Niet meer om te stooten!

Nu met nieuwe kracht

En macht

Aan het taalverbasteren!

Maat en toon en kloek verstand
Weggebannen uit het land!

Juicht nu, Poëtasteren:

't Echte Hollandsch moet ter zij',
Schittert nu met Moffery,

Nieuwe stijls Scholasteren!

Spreidt nu 't nachtlijk schoon

Ten toon,

Schijnt als heldre starren!

Zet u op Parnassus top;
Disch daar hemelstokvisch¹ op;

Rolt in zegekarren!

't Moffen stokpaard holl' nu door!

* Nalezingen II, 118.

1 Hemellingen (Siegenb.)

[p. 210]

 

Niemand meer in 't rechte spoor

 

Zal den weg versparren.

 

 

 

Nu een hoog Gerecht

 

Belegd!

 

Nu de bank gespannen!

 

Al zijn schriften, hoe genoemd,

 

Tot het mutsaartvuur gedoemd,

 

En zijn naam verbannen!

 

Thands gewenteld in het slijk,

 

En in spijt van Bilderdijk

 

Zijn wy groote mannen.

 

 

 

't Land was voor een tijd

 

Hem kwijt,

 

Welk een tijd van weelde!

 

Vrolijk gaven wy de wet;

 

Maar in 't midden van dien pret,

 

Eer men 't zich verbeeldde,

 

Komt die rechte brekespel

 

't Spellersbaasjen op zijn vel,

 

Die zoo 't prinsjen speelde.

 

 

 

Maar nu zeidt hy hach

 

Noch wach!

 

Ja, wy triomfeeren!

 

Dulden moet nu Bilderdijk

 

Dat wy dansen op zijn lijk

 

Als gelubde beeren:

 

Al de kikkers in de sloot,

 

Zingen vrolijk: ‘Louw is dood,

 

Nimmer moet hy keeren!’

 

 

 

Kwik-kwak-kwak en rik-

 

Kik-kik!

 

Nu is 't vrij krioelen!

 

Spring nu vrolijk, plomp en plasch,

 

Riddervolkjen van 't moeras,

[p. 211]

 

Om uw lust te koelen!

 

Nu is 't kermis wijd en zijd;

 

Bilderdijk is 't hachjen kwijt,

 

Vast staan onze stoelen.

 

 

 

1820.