De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 11

[p. 469]

Aan mijn vaderland, met mijn ‘Spraakleer.’^*

De schoonste en rijkste Taal, te dikwerf dom verwrongen,

Zij, na mijn dure vlijt, een leven lang besteed

Thands door 't waanzuchtig ras met nieuwe drift besprongen,

En, naar hun onverstand tot Moffery verkneed!

U schreef en bood ik ze aan, oprechte Nederlander,

Keer in u-zelv' en lees: daar vindt gy ze in heur wel.

Geen kennis zonder dit! De Duivel hou' zich schrander,

De waarheid is van God, geen menschen-guichelspel.

1826.

* Nieuwe Oprakeling, 72.