De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 11

[p. 396]

Den heere Abraham de Vries, by de toezending van het tweede deel der ‘Rotsgalmen’.^*

Zeker, menschlijk is 't vergeten;

Maar 't vergeten van een' Vrind

Mocht men liever beestlijk heeten,

Zoo men 't al verschoonbaar vindt.

Echter als aan de oude paaien

't Hoofd wat schudt, de hersens draaien

By het dunnen van de baard,

Is 't vergeten menigmalen

Een der meest betreurbre kwalen,

Geen verwijt by vrienden waard.

Gy, wiens hart my steeds genegen,

't Niet ten zwaarsten af zal wegen

Wat ik te Uwaart heb misdaan,

Neem, by deze schuldverschooning,

Als oprechte leedbetooning,

Dit vergeten boekdeel aan.

18 10/10 25.

* Nalezingen II, 147.