De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 11

[p. 276]

Aan den hoogeerwaarden heere J. Clarisse, met de ‘krekelzangen’.^*

Al is de krekel schraal en rank,

Al piept hy wat vervelend,

Toch keert hy tot u weêr in dank,

Zijn oude deuntjen kwelend.

Het beestjen is van 't veld gejaagd

By 't vallen van de halmen;

Maar klein is 't hoekjen dat hy vraagt

Om d' adem uit te galmen.

ô Gun hem, aan uw vrijen haard

Een holletjen in te springen:

Haast kwelt hy niemand meer op aard

Door 't steeds eenzelvig zingen.

1822.

* Nalezingen II, 125.