De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 9

De liefde.^*

Als Kupido, met zijn' staf,

Mij in hobbelige dalen,

Die nooit wind verfrissing gaf,

Door de struiken heen deed dwalen;

Heeft me een adder, voor het oog

In de kruiden neêrgedoken,

Op het onvoorzienst gestoken:

't Scheen dat mij de geest ontvloog;

't Hart kromp in mijne ingewanden;

'k Dacht, mijn dood is nu voor handen:

Maar Kupido, die dit ziet,

Slaande 't dons van zijne vlerken

Op mijn hoofd, om mij te sterken,

Zegt: gij kent nog 't minnen niet.

1781.

* Mijn Verlustiging, 78.