De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 4

[p. 388]

Gezette tijd.

Als het felle kreeftgestarnt

Door de zonnestralen barnt,

Gaat des landmans hoop verloren;

En zijn ruimgeschoten graan

Vraagt hy aan de ontrouwe voren
Vruchtloos weêr, om 't goudgeel koren

Op zijn wagenen te laân.

Wilt gy frissche violieren,

Zoek ze niet in 't dorre bosch

Als de winden met hun vieren
Door de schrale velden gieren,

By des aardrijks winterdosch.

Vruchtloos strekt ge graâge handen

Naar een' jongen lentesprank;

Lust u 's wijnstoks godendrank,

Doet de druif u watertanden,

Bacchus heeft zijn druivenvocht

Aan den najaartijd verknocht.

Alles is zijn tijd beteekend:

Ieder tijdstip kent zijn plicht.

Beef, een orde stout verbrekend,

Door Gods wijsheid ingericht.

Voorbaat, die zich wijzer rekent,

En die vaste wetten stoort,

Brengt geen' blijden uitslag voort.

Libr. I. Metr. VI.