Avondschemering

[p. 73]

Hooger licht.

De Heer zal zijn tot een eeuwig licht.
Jesaia. LX. 19.

Vaart wel, gy lampen, hoog in d'ether opgehangen;

Gy wisselende Maan, beheerscheres der Nacht,

Nu schaamrood, dan verbleekt by 't slinken uwer wangen,

Dan, moedig op uw glans by wintersterrenpracht!

En gy, ô wareldbol van vuurvlam, nooit bezweken,

Wiens aanblik de aarde wekt, en 't leven uit haar schoot;

Beheerscher der Natuur, wien blinde volken smeeken,

Wien de aard heur groeikracht dankt, wy 't onderhoudend brood!

En gy, ô blaauw lazuur, besprenkeld met geen vonken,

Maar wareldzonnen, op uw schijnvlakte uitgestrooid,

Der Englen vloertapijt, van hooger licht doorblonken,

Ten deel' voor 't sterflijk oog met wolken overplooid!

[p. 74]

 

Vaart wel! 'k Moet hooger nog dan uwe omgording streven

 

En werpen me aan den voet mijns Heilands voor Zijn throon;

 

Mijn adem moet door 't lied der Throonherauten zweven,

 

Ik, smelten in het licht dat uitstraalt van Zijn kroon.

 

 

 

ô Jezus, zie mijn hart! het wenscht U toe te stroomen:

 

Ach, schud my 's lichaams stof en al mijne aardschheid af!

 

Gy hebt my 't hart verlicht, ô maak uw werk volkomen,

 

En zink' 't verdorven rif in 't naar my gapend graf!

1827.