De dichtwerken van vrouwe Katharina Wilhelmina Bilderdijk. Deel 2

[p. 373]

Hebt gy my lief?^*
Joh. XXI, 16.

ô, Hoe smacht mijn ziel te ontwaren,

En wat heeft het kommer in,

Niet te weten, of ik, zondaar,

Jezus al, of niet beminn'.

Minne ik Hem, waarom zoo koel dan?

Hoe zoo geesteloos en dof?

Naauwlijks kouder kon hy wezen

Wien Zijn naam het oor nooit trof!

Kon mijn binnenst zoo verstaald zijn?

Viel my 't bidden wel zoo zwaar?

Zoo my in alle aardsche rampen

Jezus liefde kenbaar waar?

Sla ik de oogen in my-zelve,

Zonde is alles wat ik vind'.

Ongeloof, en trots, en boosheid;

Maar niet, de eenvoud van een kind.

Al mijn daden en gedachten

Zijn met zonde en schuld bezwaard.

Zegt me, gy die Jezus lief hebt,

Of ge ook dit in U ontwaart! -

Ik verfoei mijn hartverstoktheid,

Zonde strekt my last en smart:

Zou ik haar zoo diep betreuren

Zonder iets van liefde in 't hart?

* Gedichten, 79.

[p. 374]

 

Zou my de omgang met Gods kindren

 

Zoo verkwikken? Zou mijn voet

 

d' Eens verlaten weg weêr zoeken,

 

Waar' my Jezus dienst niet zoet?

 

 

 

Kan ik zoo veel troostrijks vinden

 

In Gods Heilbeloftenis -

 

Zijn verschijning my zoo lief zijn,

 

Zoo Hy my niet dierbaar is?

 

 

 

Heer! beslis dees bange twijfling,

 

Gy, die 't steenen hart herschept!

 

Zegen 't werk van uw Genade,

 

Zoo Gy 't reeds begonnen hebt!

 

 

 

Is mijn hart voor U aan 't blaken,

 

Dan vermeer dat heilig vuur!

 

Is 't nog niet voor U ontstoken,

 

ô Ontvlam Gy 't nog dit uur!

 

 

 

Uit de ‘Olney Hymns’

 

overgebracht.