Seer scoon ende suyver boeck, verclarende die mogentheyt Gods, ende Christus ghenade, over die sondighe menschen

[p. 81]

Refereyn.

VRuchtbarige / Lia / juechdelijc / groeysele
Warachtighe Moedere / alder puerste maecht
Nazareths rancxken / duechdelijck // bloeysele
Wiens ootmoedich herte / den Vader behaecht
Morghensterre / die claer / door den nevel daecht
Soethertige / Hester / Israels glorie
Bequaemste Jael / die Sisaram plaecht
Strijtbaer Judith / Jerusalems victorie
Svaders dochter / sheylichs geests bruyt / soons cyborie
Der rechtveerdiger eere / sondaers verblijdinge
Lof seyt u herte / sin / verstant / memorie
Bloemken vry / vander vrouwen vermaledijdinghe
Ave / sonder wee / bracht Gabriel tijdinge
Gratia plena / die gratie hebt vonden
Dominus tecum / om smenschen bevrijdinge
Benedicta tu / bedwingster der helscher honden
In mulieribus / reyne van van erfsonden
Hoe ick u ter eeren mijn stemme laet clincken
Ghy sijt meer lofs weert dan ick can bedincken.

De cracht des alderhoochsten u belommert // heeft
Gods geest is u overcomen / inde dracht
Van alder pijnen / ghy onbecommert // bleeft
Doen ghy theylich der heyligen / ter werelt bracht
Lof Dagheraet / middel tusschen dach en nacht
Daer de sonne der rechtveerdicheyt / heet uutstraelde
Soetmondige sucade / alderhoochst geacht
Wiens hulpe diese begheerde / noyt en faelde
Advocata nostra / die den vyant af taelde
God versoent / den mensch verbidt / en plagen mineert
Lof zeeschelpe / daer shemels dau in daelde
Daer de puerste peerle / uut is gegenereert
Lof vrouwe der werelt die in thoochste triumpheert
Poorte des / hemels / ons hope ons leven
U weerde / boven alle creatueren passeert
In Hemel in eerde naest God verheven
Daer denghelen voor knielen / duyvelen voor beven
En alle Sancten / duysentich loven schincken
Ghy zijt meer lofs weert / dan ick can bedincken

[p. 82]

 

Lof in wiens dienst alle Enghelen wacker // zijn

 

Lof Jacobs leeder die totten Hemel streckt

 

Uwen rueck / is als eenen bloeyenden Acker // fijn

 

Die Isaack heeft / tot benedictien verweckt

 

Lof suyver lelie / noyt met sonden bevlect

 

Denghel des vreets / vroech u mondeken custe

 

Lof Salomons tempel / binnen met goude bedect

 

Lof vruechdelijck Paradijs / vol van welluste

 

Lof die dweenende kint / van Bethleem suste

 

Der Propheten voorweten / der Vaders verlangen

 

Lof gulden throon / daer Salomon in ruste

 

Ghy spijsde daer wy al voetsel af ontfangen

 

Lof soetste mondeken / lof blosende wanghen

 

Lof Nardus bloemken / lof purpuren gardijne

 

Die voor sancta sanctorum was ghehangen

 

Lof Olijve / confortatijve medecijne

 

Onrottelijcke Arcke / reyn Sethims schrijne

 

Diemen buyten / en binnen / met goude sach blincken

 

Ghy zijt meer lofs weert dan ick can bedincken.

 

 

 

Lof schoon Abigail / die David spijse // brochte

 

Waer door hy liet sincken sijnen toren

 

Lof voorsienighe maecht die als de wijse // sochte

 

Den thiende penninck / door tVrouken verloren

 

Rijckelijcke schatcamer / der hemelscher tresooren

 

Lof Davids slingere / lof Moyses roede

 

Die Pharao deedt inde roy Zee versmooren

 

Dwelck den Israeliten / verginck te goede

 

Lof Joachims dochterken / edelst van bloede

 

Sunamijts vrouken / Davids weertste care

 

Lof blinckende wolcke / die behoede

 

Voor den brant der sonnen / Disraelsche schare

 

Lof middelersse / tusschen God en den sondare

 

Die Gods wrake verbidt / die soude gheschien

 

Lof schijnende licht / gestelt opten candelare

 

Der heyliger kercken / daer wy al af sien

 

Lof havene / daer die schipbrokige toe vlien

 

Die inde Zee van mistroosten wanen verdrincken

 

Ghy zijt meer troosts weert / dan ick can bedincken

[p. 83]

PRINCERSSE.

 

Al const ick met enghelschen tongen // spreken

 

En al waer ick als Cicero eloquent

 

Al mocht ic als Paulus / onbedwonghen // preken

 

Ick en sou niet volprijsen / dit vrouken jent

 

Wiens maechdelijc herte / vol duechden gheprent

 

De gheest des Heeren / amoreuselijck raecte

 

Lof die uuten Hemel troct / door u consent

 

Den Schepper die hemel / en eerde / maecte

 

Lof die boven Cherubin / in liefden blaecte

 

Daer Gods cracht / haer wonderlic in heeft vertoont

 

Lof Cedar / die tfenijn / dat Eva smaecte

 

Hebt verjaecht / en der vrouwen scande verschoont

 

Bethsabee / aen Salomons rechte hant ghetroont

 

Lof verheven sanctinne / heerlijck ghecroont

 

Met twaelf sterren / ghecleet metter Sonnen

 

Lof die dengelen niet volloven en connen

 

Dus seg ick broosch vat / wiens sonden stincken

 

Ghy zijt meer lofs weert dan ick can bedincken.