Handtboecxken der Christelycke gedichten

[fol. 24v]

Blijft in u beroep.

NOch vinden wy verhaelt, hoe dat in oude tijden,
Om 't opperste gebiedt van't lichaem quam te strijden,

Den Steert, al wasse plomp, sy cond' niet laten af,

Voor dat het Hooft aen haer 't regieren overgaf:

Sy hadde menichmael met onbeleefde tochten,
Het hooft hierom gemoeyt en dapper aengevochten:

En als sy eyndlijck hem seer moed'loos heeft gemaeckt,

Soo is sy op het lest aen't leyden noch gheraeckt:

Daer gingh het lijden aen: het lichaem wierd gedragen,
Het lichaem wierd ghesleypt door Bosschen ende Hagen:

Want overmits de Steert had geenderley Gesicht,

Soo was sy onbequaem tot haer ghenomen plicht:

Het lichaem wierd verbaest, 't en cond sich niet begeven,
Om in soo harden jock, en wreeden dienst te leven:

De leden spanden t'saem en met gemeender handt,

Soo brachten sy het stier weer aen de ander kant.

Siet hier een ware Beeldt, van die sich niet vernoegen,
Met haren eygen plicht, maer tot een ander voegen,

En nemen by der handt het geen sy niet verstaen,

Soo dattet haer alsdan seer qualijck comt te gaen.