Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 4

[Anne Pieter Govert Jorissen]

JORISSEN (Anne Pieter Govert), zoon van den voorgaande en geboren te Zwolle op 23 September 1830, liet zich op 6 September 1850 te Utrecht als student inschrijven en werd op 4 October 1855 candidaat bij het Provinciaal kerkbestuur van Utrecht. Van 1856 tot 1858 was hij hulpprediker te Bussum, ontving op 18 Juli van laatstgenoemd jaar een beroep naar Purmerland, waar hij, na op 12 September 1858 te Bussum afscheid gepreekt te hebben, werkzaam was van 3 October 1858 tot 15 November 1863. Vervolgens diende hij te Langer- en Korter Aar, dat hem op 8 September 1863 beroepen had, van 22 November d.a.v. tot 13 Mei 1866 en verwisselde deze standplaats met Culemborg, dat hem den 11en December 1865 tot voorganger had gekozen. Daar stond hij van 27 Mei 1866 tot 13 Juni 1869 en deed één week later intrede te Nieuw-Vennep. Hier ontving hij op 11 November 1872 een beroep naar de Remonstrantsche gemeente te Delft, naar de tijdelijke vergunning, in dat jaar door het Bestuur der Broederschap verleend; hij ging tot dit kerkgenootschap over en werd den 12en Januari 1873 door zijn voorganger H.C. Rogge bevestigd. Reeds ruim één jaar daarna, 1 Februari 1874, preekte hij te Delft afscheid, om zich twee weken later aan Rotterdam te verbinden, waar hij ‘al de gaven van zijn verstand en hart in ruime mate heeft kunnen ontplooien’. Behalve als predikant is hij hier ook eenigen tijd werkzaam geweest als leeraar aan een H.B.S. voor meisjes, waar hij godsdienstonderwijs gaf, zorgde sinds 1879 ook voor de waarneming der predikbeurten te Schoonhoven en vervulde daar sinds 1881 het ambt van pastor loci. Jorissen was het ook, die den stoot gegeven heeft tot stichting van een fonds, dat in 1895 werd gesticht, om de predikantstractementen met vaste bijdragen te verhoogen. Met ingang van 1 November 1898 emeritus verklaard, hield hij den 23en October zijn afscheidsrede en vestigde zich in den Haag. Tot herstel van zijn kwijnende gezondheid ging hij in het voorjaar van 1905 naar Ede, waar hem een beroerte trof, die het noodig maakte, dat hij eerst naar het Diaconessenhuis te Arnhem, daarna naar

[p. 591]

het Sanatorium op den Velperweg werd overgebracht, waar hij op 26 Augustus 1905 overleed. Drie dagen later is hij op het kerkhof ‘Moskowa’ aan den Apeldoornschen straatweg begraven. Hij was in 1860 gehuwd met Gerardina Wilhelmina van Witzenburg, die hem een dochter schonk, en na haar overlijden in 1864, hertrouwde hij met Rebekka Thesingh.

Jorissen was een eenvoudig man, ijverig in zijn gemeentewerk, gewaardeerd om zijn hulpvaardigheid en zijn trouwe vriendschap. Tot op het eind van zijn ambtstijd waren zijn preeken frisch, kerngezond. Overtuigd vrijzinnig, heeft hij nog bij zijn afscheid gesproken van ‘den tijd van twijfel, dien hij heeft medegeleefd, van die dagen, toen men soms vreezen kon en eerst daarna voelde: er is veel verloren, maar meer, o veel, veel meer gewonnen’ (De Ridder). In druk is van zijn hand verschenen: Bewaar u zelven in de liefde Gods (Rott. 1893). - (Met Oort en Lohr) Dr. I. Hooykaas herdacht (Schied. 1894). - Aan mijn vrienden. Drie toespraken (Rott. 1899). - Met Groenewegen en De Ridder stelde hij een gedenkboek samen, ter herinnering aan het afscheid van de Oude en het in-gebruik-nemen van de Nieuwe kerk op 23 Mei 1897, getiteld: De oude en de nieuwe kerk der Remonstrantsch-Gereformeerde gemeente te Rotterdam. In de Preeken der ‘Vereeniging tot verspreiding van stichtelijke blaadjes’ schreef hij: Breng voedsel aan, naar aanleiding van Job 8:11, terwijl hij een tijdlang met Hooykaas, Lohr en Maronier het weekblad De Protestant redigeerde. Eindelijk gaf hij in Letterk. Lb., 1889, 417 vv. een levensbericht van zijn broeder Prof. T.T.H. Jorissen.

Litteratuur: J.H. Maronier, A.P.G. Jorissen, in Uit de Remonstr. Broederschap, XVII, 33-37. - Tideman, Biogr. Naaml. Rem. Br., 38, 59, 60, 102, 120, 121, 477. - Alb. Stud. Rh.-Traj., 375.