Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 4

[Samuel Théodore Huet]

HUET (Samuel Théodore), oudste zoon van Dan. Théod. Huet (zie vor. art.) werd geboren te Vlissingen den 21^en Juli 1759. Hij studeerde te Leiden (hoewel zijn naam niet voorkomt in het Alb. Stud.). Toegelaten als proponent werd hij den 25^en Apr. 1784 bevestigd bij de Waalsche gemeente in zijn geboortestad door zijn vader (m. 2 Tim. II:1; intr. m. 2 Cor. II:16b, 17). In 1794 bedankte hij voor een nominatie te Middelburg. Den 10^en Juli 1808 preekte hij afscheid te Vlissingen (m. 2 Cor. XIII:13), en den 17^en d.a.v. werd hij bevestigd als Waalsch predikant in den Briel door Ds. L. Porte, pred. te Rotterdam (m. 1 Sam. X:25b; intr. m. Openb. II:10b). Den 25^en Apr. 1824 herdacht hij zijn 40jarige bediening. Ondanks lichaamszwakte bleef hij werkzaam in den Briel, waar hij ook als schoolopziener fungeerde, totdat hij er den 4^en Dec. 1826 overleed. Nog in het jaar vóór zijn dood hield hij een opwekkende rede voor het Ned. Zendel. genootschap (in druk uitgegeven; zie hierond.).

Hoewel hij naar zijn eigen verklaring met droefheid zijn gemeente te Vlissingen verliet, nam hij, vooral in deze benarde tijden gebukt onder de lasten van zijn groot gezin, de beroeping naar den Briel aan, nadat hem door Burgemeesteren aldaar verzekerd was een jaarlijksche toelage van 200 Gulden tot zijn dood boven zijn landstractement. Na zijn verscheiden zou zijn gemeente deelen in het lot van die standplaatsen van Fransche of Waalsche predikanten, die volgens Kon. Besl. van 19 Aug. 1817 werden opgeheven. In datzelfde jaar wendde Huet tot Z.M. met een request tot Z.M. om verhooging van zijn tractement ‘ter somma van f 300 's jaars’. Met het oog op zijn gevorderden leeftijd en staat en talrijk gezin, de soberheid van zijn bezoldiging en de door hem geleden verliezen, bijzonder die in zijn bezoldiging in de jaren 1811, '12 en '13, besloten Burgemeesteren, in wier handen zijn verzoek was gesteld door den Gouverneur van Z.-Holland, in hun vergadering van 15 Maart 1817, gunstig bij Z.M. te adviseeren, met dien verstande echter, dat vervallen zouden al zijn verdere reclames over niet genoten tractementen, kinder-, school- en academiegelden. Bij missive van 7 Aug. 1818 berichtte de Directeur-Generaal, dat overeenkomstig het Kon. Besl. van 18 Juli het landstractement van Huet vermeerderd zou worden met f 140, en zou bedragen f 900.

Reeds op dertienjarigen leeftijd werd hij door Curatoren der Latijnsche Scholen met een prijs begiftigd wegens vorderingen in de Latijnsche talen. In zijn later leven betoonde hij zich iemand van uitgebreide kennis en edel karakter.

Den 22^en 1801 werd hij benoemd tot schoolopziener over het 2^e district van Schelde en Maas, en den 16^en Juli 1806 over het 3^e schooldistrict van het Departement van Zeeland. Als lid van de Prov. Commissie voor het onderwijs maakte hij zich zeer verdienstelijk voor het schoolwezen. Ook was hij een ijverig lid van het Ned. Zendel.-Genootschap.

Hij presideerde de Waalsche voorjaarssynode te Vlissingen in 1785, en hield de openingsrede (over 2 Tim. II:15) voor de Waalsche voorjaarssynode te Goes in 1790. In 1790 werd hij benoemd tot lid van het Zeeuwsch Genootschap.

[p. 351]

Bij gelegenheid van de invoering van den Franschen Gezangenbundel (zie volgend art.), die al mede het eerst te Vlissingen werd ingevoerd, hield hij den 22^en Mei 1803 een toepasselijke leerrede, en bij het in gebruik nemen van het orgel in de Fransche kerk te Brielle sprak hij den 25^en Aug. 1816 eveneens een toepasselijke preek uit (t. 1 Cor. XIV:10). Zijn zoon Jean Jacques diende de Brielsche gemeente van 1816 tot 1826 als organist en van 1812 tot 1824 als koster op een jaarwedde van 48 Gulden.

S.Th. Huet huwde te Vlissingen den 16^en Aug. 1789 met Jacoba Adriana Busken, een even geleerde, geestige als huishoudelijke vrouw, die reeds op haar veertiende jaar een Latijnschen prijs verwierf op het Gymnasium te Vlissingen. Uit dit huwelijk werden tien kinderen geboren, waaronder drie zoons; de oudste was Dan. Theod. Huet (zie hierna art. i.v.)

Afbeeldingen zijn van hem niet bekend.

Het eenige geschrift door hem uitgegeven was zijn Opwekkende Redev., uitgespr. voor de buitengew. vergad. v.h. Ned. Zend. Gen. te Rotterdam den 19^en Juli 1825. Rott. 1825.

Litteratuur: v.d. Aa, Biogr. Wdb. VI, blz. 435. - Molhuysen en Blok, N. Biogr. Wdb. V, k. 247 (art. v. S. Cler). - Haag, La France Prot. VI, p. 7. - Bulletin de la Comm. pour l'hist. des Egl. Wall, I, p. 199-205, 260, 265; II, p. 245, 252. - Nav. XXIX (1879), blz. 75, 79, 81, 82, 84, 85, 171, 173, 174, 180, 225, 227ⁿ. - J. Utrecht Dresselhuis, De Waalsche Gemeenten in Zeeland, blz. 103, 120. - J. v.d. Baan, Wolfaartsdyk, enz. blz. 391. - Boekz. 1773b, 232; 1826b, 87, 107. - Ypey, Gesch. v.h. Kerkgen. der Herv. 18e e. I, blz. 146.