Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 3

[Simon Petrus Heringa]

HERINGA (Simon Petrus), zoon van Koenraad Heringa, destijds pred. te Bevlicum (N.-Br.) werd daar ter plaatse geboren den 29^en Oct. 1830. Tegelijk met zijn tweeling-broeder Koenraad¹⁾ den 23^en Aug. 1850 ingeschreven in het Album Stud. te Utrecht (beide met bijvoeging ‘probatus testimonio Collegii Regii’), werd hij door het Prov. Kerkbestuur in 1856 bevorderd tot proponent. Den 31^en Mei (Pinksteren) van datzelfde jaar aanvaardde hij het hulppredikerschap te Hellendoorn; van 1856 tot in 1857 bekleedde hij ditzelfde ambt te Sneek. Den 11^en Sept. 1859 werd hij door zijn vader, destijds emer. pred. laatstelijk van Delfzijl, bevestigd te Zuid-Scharwoude (m. 1 Tim. III:1b; intr. m. 2 Cor. IV:13b). Dat hij er zijn wetenschappelijke studie voortzette bewijst zijne promotie tot Theol. Doctor den 7^en Nov. 1861 te Utrecht op een proefschrift over Herm. Witsius als Bijbelsch theoloog. Langer dan een kwart eeuw bleef Heringa in zijn eerste gemeente. Eerst den 6^en April (2^en Paaschd.) 1885 nam hij er afscheid (m. 1 Tim. I:5) om te vertrekken naar Renesse, waar hij den 12^en d.a.v. bevestigd werd door zijn broeder K. Heringa van Groenloo (m. Mt. XIII:33; intr. m. 1 Petr. III:16a). Zijn derde en laatste gemeente was Purmerland, waar hij den 11^en Sept. 1887, opnieuw door zijn broeder bevestigd werd (ditmaal m. Mt. X:27; intr. m. 1 Joh. I:3a; afsch. te Renesse 4 Sept. m. Fil. IV:9). Na tweejarig smartelijk lijden overleed hij den 22^en Nov. 1895.

S.P. Heringa was een diepzinnig beoefenaar der godgeleerdheid, een man van groote denkkracht, die met onverdoofbaar verlangen naar waarheid zocht. Hij

1) Deze Koenr. Heringa werd cand. in Gelderland 1857, hulppred. te Werkhoven Mei '57, te Giessen en Rijswijk Nov. '57, te Hulst '58, te Haringkarspel '61, te Ophemert Nov. '61, te Schipluiden '62; pred. te Kage 15 Febr. '63, te Losser 10 Juli '70, te Groenloo 25 Mei '73; emer. 1 Oct. 1903; overl. ald. 20 Dec. 1904. Van hem komt een artikel voor in Geloof en Vrijheid 8ste Jrg. (1874), blz. 399-424: De Historiographie der Kerkgeschiedenis, Geschetst door B. ter Haar, Hoogl. te Utrecht, uitg. te Utr.

[p. 741]

behoorde tot de eenvoudigen, die in bescheidenheid stil hun weg gaan. Bij zijn wetenschappelijk onderzoek paarde hij omzichtigheid aan grondigheid. Zijn hieronder vermelde studie over F.C. Baurs theologischen arbeid werd door Teylers Godgel. Genootschap met goud bekroond.

Als echtgenoot en vader was hij zeer zorgzaam en voor zijn vrienden trouw. Hij huwde den 20^en Nov. 1861 met Jacoba Hulst te Oosterblokker, uit welk huwelijk vijf kinderen werden geboren, waarvan drie hun vader overleefden.

Van hem bestaat een portret, gemaakt bij Alb. Greiner te Amsterdam.

Van hem verscheen in druk:

Specimen historico-theologicum de Hermanno Witsio theologo biblico. Amst. 1861. 8^o. - [Met D. Lodeesen], Geschiedenis v. Jezus tijd en tijdgenooten. N. h. Hoogd. bewerkt. Amst. 1868-'72. Gr. 8^o. - Ferdinand Christiaan Baur. Volledig en kritisch overzicht v. zijn werkzaamheid op theologisch gebied. 1669. In: Verhand. rak. de nat. en geopenb. godsd. Uitg. d. Teylers Godg. Genootsch. N.S. 1^ste dl. 2^de st. 1870, blz. 1-571. - Uit alle werelddeelen. Schetsen en tafereelen uit de natuur en het volksleven, nihilisme, Jodenvervolging, emigratie enz. enz. Amst. 1882, 83 afl. 1-7.

Litteratuur: Alb. Stud. Rh.-Tr. k. 374, 445. - Sepp, Godg. Onderw. II (reg.). - Kerk. Crt. 7 Dec. 1895 N^o 49. - N. Jaarboeken v. Wet. Theol. (red. Dr. D. Harting), V D. 2^de st. (1862), blz. 546-553. - v. Alphen, N.K. Handb. Jrg. 1908, Bijl. P, blz. 140, 154; jrg. 1909, Bijl. Q, blz. 145. - Cat. Doopsgez. Bibl. I, blz. 287. - Brinkman's Cat. 1850-'82, blz. 495, 513, 1301; id. 1883-'91, blz. 600. Aangevuld met meded. van den Heer A.v. Wetering, gep. ass. Resident te 's-Gravenhage.