Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 3

[Hendrik Hamer]

HAMER, (HAMERUS, HAMERS) (Hendrik), behoorende tot een geslacht waarschijnlijk van Sittard afkomstig, was een zoon van Abraham Hamer en Margaretha van der Hagen. Zijn vader had wegens vervolging om des geloofs wil uit het Guliksche de wijk genomen naar Frankfort a/M., waar zijn zoon Hendrik, een zijner negen kinderen, den 27^en Sept. 1594 geboren werd. Toen de vrijheid van geloof ook te Frankfort ophield, ging hij mede met zijn ouders naar Hanau, waarheen deze toen de wijk namen, en waar de vader straks burgemeester werd en medestichter van de nieuwe stad en van de Gereformeerde gemeente; in 1607 werd de vader door keizer Rudolf in den adelstand verheven wegens diensten door hem in Hongarije bewezen. Hendrik groeide op in de Gereformeerde gemeente te Hanau, die tot zinspreuk had: ‘De rechtvaardige zal groeien als een palmboom’. Met het doel predikant te worden bezocht hij verschillende academiën in Duitschland, Frankrijk, Zwitserland: Herborn, waar echter zijn naam in het Alb. Stud. niet voorkomt, Marburg (1616-'17), Sédan en Parijs (beide in 1618), Genève, waar hij in 1619 de lessen volgde van een Turretinus en een Buxtorff Sr., te Basel, waarna hij nog Bern en Zürich aandeed en te Leiden, waar hij den 12^en Nov. 1619 als student werd ingeschreven. Na het houden van een disputatio de creatione aan laatstgen. academie werd hij den 23^en Nov. 1620 geëxamanieerd door de Waalsche synode en beroepbaar gesteld. In 1621 werd hij predikant te 's-Gravendeel, waar hij krachtig den

[p. 488]

bouw van een kerk bevorderde. In 1653 beroepen naar Mannheim, overleed hij, nog vóór zijn vertrek, te 's-Gravendeel den 9^en Nov. 1653.

Hij was een vermogend en zeer geleerd man. Zijn strijd tegen den Jezuïet Landsheer, bij herhaling gevoerd, getuigt van den ijver, waarmee hij de beginselen en leer der Reformatie verdedigde. Hij behartigde daarbij de belangen zijner gemeente met zorg. Hij was gehuwd te Hanau op 19 Nov. 1623 met Elisabeth Inderschmitten, overl. 1 Sept. 1655, nalatende negen van de dertien kinderen, die zij hem geschonken had.

Portretten zijn van hem niet bekend.

Van hem verscheen in druk:

Korte en welgegronde beantwoordinge op sekere onghefondeerde maximen ende lasteringhen daer mede.... Guillaume de Landsheere .... syne sermoenen binnen Antwerpen gewent is te besmetten. Dordr. 1646^1). - Achitofels Strick of eerste deel der Verantwoordinge op de Collattiën van Pater Landsheer. Dordr. 1647, 48. 8^o. (2 dln.) - Momus redivivus in den Jesuït G. Landsheer afgebeeld. Dordr. 1650. 8^o.

Litteratuur: J. van der Baan, Geslacht Hamer, in: De Ned. Leeuw. Jrg. 1884. N^o 9, blz. 70. - Nagtglas, Levensber., blz. 326, 327. - V.d. Aa, Biogr. Wdb. VI, blz. 45. - Glasius, Godg. Ned. II, blz. 17, 18. - Alb. Stud. L.B, k. 144. - Paquôt, Mémoires. I, p. 234. - Soermans, Pred. Z. Holl., blz. 16. - Dez. Syn. Reg,, blz. 11. - Knuttel. Acta, I. II, III (reg.)

1) V.d. Aa noemt onder zijn geschriften Annotatien tot verdediging der Herv. religie tegen en over zekere collatie of sermoenen van den Jesuit G. Landsheer. Dordr. 1646. 8^o. Bedoeld is blijkbaar bovengen. geschrift (vgl. v. Doorninck, Bibl. v. Ned. Anon en Pseud. N^o 5722).