Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 3

[Jeremias Frescarode]

FRESCARODE (Jeremias), wiens vader, predikant te Montaud in Frankrijk, in 1685 om de geloofsvervolging uitgeweken en daarna tot November 1715 te Gouda in de Evangeliebediening werkzaam geweest was, werd in 1683 te Guyenne geboren. Eerst studeerde hij een jaar te Utrecht, daarna liet hij zich den 5^en Maart 1703 aan de Hoogeschool te Harderwijk inschrijven, om zich nog gedurende een drietal jaren door de studie tot het predikambt voor te bereiden. Den 15^en April 1708 deed hij zijn intrede te Maarssen, vanwaar hij na een paar jaar als Waalsch predikant naar Rotterdam vertrok, aan welke gemeente hij zich den 9^en November 1710 verbond. Als hulde aan zijn veelomvattende kennis ontving hij den 4^en Juli 1713 het doctoraat honoris causa in de wijsbegeerte van de Geldersche Hoogeschool. Amsterdam begeerde hem spoedig daarop als leeraar, maar toen hem het hoogleeraarschap aan de Illustre School te Rotterdam en f 300.- werd aangeboden, indien hij zijn hooggewaardeerde diensten aan laatstgenoemde stad wilde blijven wijden, werd dit aanbod door hem aanvaard en bleef hij Rotterdam verder getrouw. Hij overleed aldaar den 14^en Juni 1749 in den ouderdom van 66 jaar, algemeen bemind ‘wegens zijn vromen, voorbeeldigen wandel en getrouwen dienst’, ook hieruit blijkend, dat Burgemeesters en Vroedschap hem een vijftal maanden tevoren ‘uit eigene beweging en hoogachting voor zijn persoon, een Proponent hebben toegelegt, 't geen nooit voorheen geschiedt is.’ Het denkbeeld, om een weduwenbeurs voor de vrouwen der Waalsche predikanten te stichten, is van hem uitgegaan en door zijn toedoen in de Waalsche Synode aangenomen.

[p. 131]

Frescarode heeft zich niet onbetuigd gelaten in een destijds zeer bekende twistzaak betreffende den beroemden Waalschen predikant en kanselredenaar te 's-Gravenhage, Jacques Saurin. In 1730 was deze voor de Synode ter verantwoording geroepen wegens zijn gevoelens, uitgesproken in een verhandeling Sur le mensogne, waarin hij de noodleugen in sommige gevallen geoorloofd noemde en deze zaak, die ernstige verdeeldheid in de kerk dreigde te geven, was met prijzenswaardige vredelievendheid van beide kanten bijgelegd. Echter niet tot tevredenheid van sommige tegenstanders van Saurin, die hem in woord en geschrift veroordeelden en hem als een ongeloovige brandmerkten. Frescarode, ‘un des adversaires les plus acharnés de celui, dont il était d'abord l'admirateur et l'ami’, schreef een ironische Apologie pour les Synodes et pour Mr. Saurin (Rott. 1731), vertaald als: Verdediging van de Walsche synoden en van den heer Saurin (Rott. 1731), die weder aanleiding gaf tot de Reflexions sur la Déclaration que Mr. Saurin a donnée au dernier Synode; et Idée juste qu'on doit avoir de l'Apologie pour ce pasteur, composée par Mr. Jer. Frescarode ... par un des Pasteurs de l'Eglise Walonne à Leide (Leiden 1731).

Bovendien worden nog als dissertaties van Frescarode vermeld:

Dissertatio philologica de mensis veterum en Dissertatio philologica de poculis veterum (Harderw. 1701). Men zou twijfelen, of het jaar der uitgifte van deze twee geschriften wel juist is.

Litteratuur: V.d. Aa, Biogr. Wdb., i.v. - Sepp, Godgel. Ond., dl. II, blz. 142. - Ypey en Dermout, Gesch. N.H K., dl. III, blz. 254-256, Aant. blz. 126. - Bouman, Gesch. Geld. Hoogesch., dl. II, blz. 197. - Van Oosterzee, Jacques Saurin (Utr. 1869), blz. 138. - Van Harderwijk, Pred. Rott., blz. 133, 134. - v. Rhenen-Voet, Pred. Utrecht, blz. 48, 49. - La France Protestante, T. VI, p. 715. - Bull. Egl. Wall., T. I, p. 142; III, 112; V, 15; deuxième série, T. IV, p. 383, 384. - Alb. Stud. Rh. Traj., kol. 103. - Alb. Stud. Acad. Gelro-Zutphan., blz. 57, 67. - Cat. Bibl. Wall., p. 37. - Boekzaal, Jaarg. 1731a, blz. 591; 1749b, 108.