Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 2


[Matthias Engelberts] Engelberts (Matthias) werd in 1727 candidaat in de classis van Middelstum. Beroepen te Norg, werd hij hier in Januari 1729 bevestigd door ds. Alexander Atlas, predt. te Roden met 1 Tim. V:22, terwijl hij zijn intree deed met Johs. XIV:27. Hij was achtereenvolgens predikant te Noordlaren (ber. 15 Nov. 1730; bev. 17 Dec. door ds. Abraham Fledderus, met Hebr. XIII:7 deed hij intree met Psalm 121:8 en 9), te Mieden (ber. Augs. 1734, afscheid 17 April en bev. 24 April 1735) en te Delft in de Gasthuiskerk (beroepen den 2den April 1736). Wegens zwakte ontslagen in 1756 is hij waarschijnlijk in 1779 te Groningen gestorven. Van
[pagina 41]
hem zag het licht: Konings Hiskias hoogstatelyke begrafenisse, in 't hoogste der graven der zonen Davids, toegepast op de hoogvorstelijke begravenisse van zijne doorlugtigste hoogheit, den allerbesten prince, Willem Karel Hendrik Friso, prince van Oranje en Nassauw, erfstadthouder, legerhoofdt en vlootvoogt der zeven vrije Nederlanden, enz. enz. enz. Te Delft bijgezet in 't hoogste der graven van Willem de Eerste en zijne zonen, op den 4den February 1752. In een lijk- lof- treur- en troostrede, uit 2 Chron. XXXII:33. Uitgesproken in de Gasthuiskerke te Delft, 's Zondagsnamiddag den 6den February 1752 .... Delft 1752. Litteratuur: v.d. Aa, ll. dl. V, blz. 147 (uitgebreidt).