Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 2

[Melchior Corstius]

Corstius (Melchior) geboren in 1749 te Maastricht, was de zoon van Melchior, notaris en directeur der militaire magazijnen aldaar en diens huisvrouw J.H. Bartin. Vanaf zijn jeugd reeds openbaarde zich bij hem de begeerte om predikant te worden, en na genoegzaam te zijn voorbereid voor het academisch onderwijs, ging hij naar Utrecht, alwaar hij in 1764 als student werd ingeschreven. Vreemd is het, dat 's mans naam, ofschoon hij te Utrecht zijn geheele studietijd doorbracht, niet is ingeschreven in het Album Studiosorum. Praeparatior werd hij geëxamineerd door ds. Vetter, predikant te Anken en Vaals, den 31sten Juli 1770. Beroepen te Velp, den 7den Nov. d.a.v., werd hij hier, na door ds. Lud. Schemkes, den 19den Dec. peremptoir te zijn geëxamineerd, den 13den Januari 1771 bevestigd door H. Ribbers uit Arnhem. Achtereenvolgens vinden hem werkzaam te Wezel (ber. 9 Oct. 1779, afsch. te Velp den 1sten Dec. met Handel. 20:32; bev. den 12den Dec. met Handel. I:8 door ds. J.H. Wintgens, intree-tekst Nehemia II:20); Delfshaven (ber. 18 Febr. 1784; afsch. te Wezel 23 Mei met Deutr. 30:19, intree 6 Juni met Psalm 24:7 en 8, bevestigd door ds. Jac. Rijsdijk Takens met Hebr. 13:17); Gorinchem (ber. 7 Maart 1785, afsch. 8 Mei met Hand. XX:32, bev. den 15den Mei door ds. J.P.C. Hoogvliet met 2 Cor. 1:20-22, intree den 18den met Ps. 45:5); Groningen (ber. 4 Sept. 1788, afsch. 9 Nov. met 2 Cor. XIII:13; intree 30 Nov. met Coll. I:28, 29. Als bevestiger trad op ds. L. van Bolhuis met 2 Cor. V:19b). Te Groningen was Corstius de opvolger van Theodorus Brunsveld de Blau, die om zijn patriotische gevoelens was afgezet. De regeering der stad, overtuigd van de Oranjegezinde denkbeelden van Corstius, had den kerkeraad te kennen gegeven, dat hij dezen wel op het drietal wilde hebben ter aanvulling, dewijl ds. Wolterbeek predt. te Leeuwarden, als beroepen te 's Gravenhage, afgevallen was. Niet onwaarschijnlijk is, dat prof. Abresch, Corstius heeft aanbevolen. Zeker is, dat aangaande hem infor-

[p. 273]

maties zijn ingewonnen bij den Arnhemschen predikant Ahasverus v.d. Berg (cf. Dr. S.D. v. Veen, Eene bede om reductie Gr. 1894, afzonderlijke uitgave blz. 259). Hij stierf den 14den Mei 1815. Hij heeft met trouw en toewijding zijn werk in de gemeente verricht ‘ten allen tijde zich zelven gelijk en getrouw, volhardende in den dienst van den Heer, welken hij van zijne jeugd af aan gediend had, tewijl zijne pogingen door velen gewaardeerd, aan velen gezegend werden.’

Met zilver werd hij bekroond in 1804 door het Haagsch genootschap, voor het door hem ingezonden antwoord op de uitgeschreven prijsvraag: de Spiritus sancti vera atque aeterna deitate (cf. Arch. voor kerkel. gesch. inz. van Nederl. dl. V. Leiden 1834 blz. 267 en Boekzaal 1804b blz. 207 en 350). Dit antwoord, met dat van H. Beusekamp te Zutphen, 't welk eveneens met zilver werd bekroond, is gebruikt ter aanvulling van de met goud bekroonde verhandeling over dezelfde materie, geschreven door J.A. Lotze, predt. te Maartensdijk (prov. Utrecht). Ten onrechte schrijft v.d. Aa, ll. dl. III. blz. 741 aan den zoon toe, wat door den vader is verricht.

Nog verscheen van hem in druk: Jubeljaars-Predikatie ter gedachtenis van de hervorming in de stad Groningen. Gr. 1794.

Litteratuur: Dr. S.D. v. Veen, Eene bede om reductie enz. blz. 258-261.