Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 1

[David Bruinings]

BRUININGS of BRUNINGS (David), aanschouwde als zoon van Christiaan en Metta Meyer het levenslicht te Bremen den 8^sten Dec. 1704 en werd, na voltooide studie, eerst in zijn geboortestad en daarna te Neurenberg, predikant te Floszheim in 1729 en in 1732 te Neckarau, waar hij, zonder er evenwel gehoor aan te geven, verscheidene beroepen ontving naar elders. Den 6^den Dec. 1740 ontving hij een roeping naar de Hoogduitsche gemeente te Amsterdam, welke door hem

[p. 686]

werd aangenomen en waar hij den 2^den Paaschdag van 1741 werd bevestigd door ds. Jacobus Tyke. Hij stierf hier den 16^den Juni 1749.

Van hem zag het licht:

De vrije verkiezing en aanneeminge Godts naar de genade. Amst. 1740.

De kracht, werkinge en nuttigheid des geloofs.

Getuigenisse van het oud Christen geloof. 1750.

De geloofsroem der vrijgekochten door het bloed van Christus. Heeg 1855.

De leeuw uit de stam Juda. 3^de dr. Bolsward 1854.

Betragtingen over den 7^den Zondag van de Catechismus in drie Predicatiën. Amst.

De drie egte Predicatiën vertaald, betreffende het geloof, waarbij gevoegd de twee Pinxter predicatiën, gedaan te Amsterdam 1748. Haarl. 1748.

In 1752 verscheen te Leeuwarden: Troost en Blijdschap der kinderen Gods, vervat in een Leerrede of Predikatie, gedaan door den WelEerw. en nu zaligen Heer Ds. David Brunings, (in zijn leven) geagt Leeraar in de gemeente Jesu Christi tot Amsterdam. Hier is bijgevoegt, het gelovig sterf-bedde van zijn WelEerwaarde: In digtmaat gebragt door N.S.V.W. waar in medegedeeld wordt de laatste redenen door zijn WelEerwaarde gesproken.

Litteratuur: v.d. Aa, ll. dl. II, blz. 1512 en 1513 (uitgebreid).