Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 1

[Petrus Pz. Brouwer]

BROUWER (Petrus Pz.), zoon van Petrus (broer van Brouerius en neef van Petrus te Oudkerk), laatst predikant te Welsrijp en Bajum, werd geboren te Tjallebert in 1749. Na het eindigen zijner theol. studie aan de universiteit te Franeker, werd hij den 3^den Sept. 1771, als hij door Eelks Alta (pred. te Bosum) en B. Ringnalda (pred. te Lutkewierum) geëxamineerd was in de vergadering van de classis Sneek, met ‘byzonderen lof’ tot candidaat bevorderd. Beroepen te Blija en Hoogebeintum, werd hij hier den 16^den Aug. 1772 bevestigd. In deze gemeente is Brouwer bij voortduring werkzaam gebleven en wel tot den 9^den Maart 1828 toen hij (zijn emeritaat was ingegaan den 1^sten Jan. 1828) met 1 Joh. IV:8b, zijn afscheid preekte. Hij stierf te Ternaard, den 12^den Mei 1830, ten huize van Ds. J. van Houten ‘bij wien hij in de dagen zijner rust, zijn intrek had genomen.’

[p. 654]

Van Brouwer wordt getuigd dat hij een man is geweest van uitgebreide en veel omvattende kennis ‘wiens helderheid van geest en grondigheid van oordeel hem bevoorrechtte, om de meest vaneen verwijderde studiën te vereenigen en met een gelukkig gevolg te behandelen.’ Veel schreef de man niet, doch wat van hem de pers verliet, getuigt van zijn groote geleerdheid.

In het licht gaf hij:

Proeve eener opheldering en verdediging van het Bijbelsche verhaal aangaande de schepping der wereld. Leeuw. 1820.

Onderzoek naar het doel en het schrijven van Paulus in de XI eerste hoofdstukken van den brief aan de Romeinen. Leeuw. 1825.

Na zijn overlijden zag nog het licht:

Nasporingen betrekkelijk de geschiedenis in Friesland door P. Brouwer Pz. en W. Eekhof, met eene voorrede uitgegeven door W. van Peyma. Leeuw. 1831.

Litteratuur: v.d. Aa, ll. dl. II, blz. 1438 en 1439 (vermeerderd).