[Jean Louis Bonvoust]
BONVOUST (Jean Louis) geboren in Frankrijk in 1681, vluchtte met zijn ouders om des geloofs wille naar Nederland, en werd den 10den Febr. 1701, te Leiden als student ingeschreven (Alb. Stud. kol. 763). Na het voleindigen van zijn studie (1701-1706), in Mei 1707 bevorderd tot proponent en door den Raad van State belast met het waarnemen van den predikdienst te Rijsel, werd hij in een buitengewone zitting van de ‘classe tenue à Delft le 1er Mars 1709’, plechtig tot den preekdienst gewijd. Zoodra hij op zijn post gekomen was, deed hij alle mogelijke best om zijn kerk en die van Meenen door de Walsche synode te doen aannemen. Lang is Bonvoust niet te Rijsel geweest, want tengevolge van oorlog moest hij die plaats verlaten en nu trok hij naar IJperen, waar hij werkzaam gebleven is tot in het midden van 't jaar 1714. Toen riep hem de Utrechtsche gemeente, waarin hij den 7den Oct. van genoemd jaar bevestigd werd. Ruim 36 jaar heeft hij hier gearbeid, nl. tot in 1751, toen hem een eervol emeritaat verleend werd. Hij stierf den 12den Aug. 1752. ‘De overledene hadt, na het vuur der vervolging om 't geloof uit Vrankrijk ontweken te zijn, den tijdt van drie en veertig jaren in de bedieninge des H. Euangeliums besteedt’. Hij was een zeer geleerd man, geacht prediker en meer dan eens is hij voorzitter of secretaris der Walsche synode geweest.
Hij schreef:
Sermons sur divers textes de l'Ecriture Saincte. Utr. 1722. Het werk bevat 10 preeken, waarvan de eerste een lijkpredicatie is op den dood van den heer Martin. De opdracht is aan H.H. de la Trémoille, gravin douairière van Aldenburg. |
Les dogmes et les préceptes de la vraie religion, ou Catéchisme pour l'instruction de la jeunesse. Utr. 1796. |
Le triomphe de la vérité et de la paix, ou reflexions de ce qui s'est passé de plus important dans le dernier synode, au sujet de M.M. Saurin et Maty. Utr. 1731. |
Sermon sur St. Luc. ch. XI:28. Utr. 1736. |
Litteratuur: Boekzaal 1752b blz. 262 en La France Protest. 2me éd. 2me vol. 2me partie. Col. 871 et 872.