Het groot bescheurboek

Een bloemlezing van de tussen 1973 en 1986 verschenen Bescheurkalenders

[Briefwisseling Kooten Bie: Score]

Downtown, tegen de morgen

Beste Bie,

Als je dit briefje hebt gelezen, moet je het heel goed opeten, anders kunnen we stront krijgen. Daarom heb ik dit velletje voor de zekerheid ook maar met magere melk geschreven. Als je dus wilt lezen wat hier staat, moet je er een vlammetje onder hou

Downtown, de volgende morgen

Beste Bie,

Ik hoop dat je iets voorzichtiger met de lucifers zult omspringen, want dat met melk schrijven is een heidens karwei en achter mij staat de tijd op een vreselijke manier te dringen, zo voel ik het tenminste. In elk geval ook deze brief weer opeten graag, want het blijft een link onderwerp, Drugs. Vandaar dat ik mijn kreetje ook in een onopvallende luchtpost-enveloppe heb gedaan, met betrouwbare kinderzegels erop. Om nu maar meteen te zeggen waar het om gaat Bie, want dan is het er uit: kun jij niks voor me ritselen, want ik zit droog en ik moet nodig weer eens om-‘hoog’.

k.

Beste Koot,

Je brief ten slotte ontcijferd en er geen jota van begrepen. Hoezo omhoog? Moet je tantième omhoog? De kilometervergoeding? Of heb je soms een trapleertje nodig? Je weet dat ik altijd bereid ben om van alles voor je te ritselen, maar formuleer je verzoek dan iets duidelijker graag.

b.

Adres onbekend

Beste Bie,

Je briefje van gisteren heeft me al een klein beetje opgePEPt. Ik ben trouwens toch zo'n prachtige PIL van een boek aan het lezen. Als ik die PIL uit heb moet jij die PIL beslist ook eens lezen. Wuthering Heights, heet die PIL. Met mijn dochtertje gaat het eveneens prima. Of vroeg je daar niet naar? In elk geval is het al een echte Mother's little helper en je kent mijn vrouw, dat is wat je noemt een echte Silver Lady (Lucy in the Sky with Diamonds). Toen ik haar vanmorgen met mijn dochtertje door die stortbui zag stappen dacht ik nog: daar gaan twee rainy day women! Heb jij trouwens Crazy Horse van Neil Young nog altijd van me? Nou verder leven we heel gezond: bruin brood met BRUINE SUIKER en dat geeft echt een Kick! Ik hoop dat ik duidelijk ben geweest en neem nu een lekker flesje COKE of Seven UP, ik zie wel, want MEER IS ER NIET IN HUIS! Ik wou toch maar zo dat ik wat meer IN HUIS had! Gelukkig kan ik altijd op jouw rekenen hè.

X(k.).

[p. 119]

Arme Koot,

Ik geef het op, ik kan er geen touw meer aan vastknopen. Maar nu iets heel anders. Heb jij toevallig interesse in weer eens een lekker voorraadje opwekkende middelen? Mijn oom Ab, die outgedropte ingenieur uit Bussum, heeft namelijk weer een partijtje Powerpillen gedraaid die zo te gek goed zijn dat ‘je opa er de Tour de France mee kan winnen op een Driewieler’, als ik ingenieur Vingerling mag geloven en dat doe ik onvoorwaardelijk, want het is ten slotte mijn Oom Ab. Ik durf zelf helaas het huis nog niet uit, want ik ben nog omhoog aan het klauteren uit de Put waarin een hele slechte down-trip mij heeft gestort (die Trips kwamen ook van Oom Ab, maar in Pillen is hij echt veel en veel beter) dus als ik jou was zou ik zelf maar even langs gaan. Het adres is Lohmanlaan 3, Bussum. Niet aanbellen, maar kloppen en het Wachtwoord is ‘Sergeant Pepper’. Als hij je duizend gulden te leen vraagt om Zand van te kopen waar hij dan, volgens een eigen patent, GOUD van belooft te maken, ga hier dan niet op in. Betaal hem ook geen tweehonderd gulden om je voor een avond Onzichtbaar te laten maken - steek de Arbeidsvitaminen in je zak en maak dat je wegkomt.

B.

Downtown, uptight, tonight

Beste Bie,

Nogmaals mijn hartelijke excuses voor het incident dat zo'n diepe verslagenheid in jullie familie heeft gezaaid. Ik hoop van harte dat je Oom Ab mijn hartelijke groeten zult doen wanneer je hem een dezer dagen opzoekt in de Gevangenis van Hilversum.

Kijk: het is zo gegaan. Natuurlijk had ik jouw brief onmiddellijk na lezing opgegeten en daarna voor alle zekerheid ook nog verbrand. Daardoor was het adres mij even ontschoten. Ik dacht dat ik in de Lobithlaan moest zijn, maar kon die nergens vinden. Toen zag ik een hele leuke, moderne agent staan en die vroeg ik of hij een laboratorium wist in de Lobithlaan. De Lobithlaan kende hij niet, maar wel de Lohmanlaan. Daar was volgens de agent echter geen Laboratorium gevestigd. Wat dat dan voor een Laboratorium moest zijn. Nou, daar maken ze mensen onzichtbaar, zei ik toen in mijn zenuwen, of eigenlijk meer als grapje. Of ik geen naam wist van de directeur van dat laboratorium? Ja, sergeant Pepper, zei ik toen, in paniek. Nou en zo kwam het. Ik kon wel huilen toen ik je Oom Ab zag wegdragen door achttien man. En dan die hond, die z'n broek maar niet losliet. Al met al zit ik nu nog steeds ZONDER. Van de commissaris had ik een mooie reep chocolade gekregen, maar die is ook alweer op. Dus weet je niks voor te SCOREN Bie? In afwachting.

Koot

‘Stel dat...hou mij ten goede hoor, dit is zuiver theoretisch, dus zeker geen wet van Meden en Perzen, maar stel nou 's voor het gemak...en dan hou ik een paar slagen om de arm en je moet me er zeker niet op vastpinnen, wat ik nu ga zeggen kán helemaal niet, maar 't is meer om een manier van denken aan te geven...stel nou 's dat....eh...verdomme...sorry hoor, ik ben het even kwijt...!’

Nederlands Drama

Nooimirgezien.
Gevenment: kommertegen.
Jarelater.
Wabblijk?
Eksakkutzellefde.
Alles eksakkutzellefde!
Ikzegkatnooit wegmoetegaan...
Zegzij: wastangebleve.
Vraagikje.
Wastangebleve. Zegzij.
Dussiksegkom, rotnougauwop!
Nooimirgezien.

[p. 120]

Bie in de supermarkt

Bie:

‘Juffrouw, mag ik u wat vragen? Ik kan de suiker niet vinden, weet u waar die staat?’

winkeljuffrouw:

‘De suiker staat hier achter, meneer.’

Bie:

‘Maar de suiker stond toch helemaal vooraan?’

winkeljuffrouw:

‘Ja, maar de suiker staat sinds gisteren hier achter.’

Bie:

‘Wat krijgen we nou? Wat is dàt voor een flauwekul?’

winkeljuffrouw:

‘Daar weet ik niets van, meneer.’

Bie:

Wil je de chef even halen, ja?

chef:

‘Meneer had geroepen?’

Bie:

‘Nou, meneer had een kilo suiker willen hebben, maar meneer kan de suiker niet meer vinden.’

chef:

‘Ja, dat komt, het hoofdkantoor heeft bepaald dat onze gehele voorraad opnieuw opgesteld moet worden.’

Bie:

‘Ja, ja, omdat een paar clevere jongens van het hoofdkantoor hebben uitgedokterd dat die nieuwe opstelling ervoor zal zorgen dat ik veel meer boodschappen meepak, dan ik eigenlijk nodig heb. Meneer, kijkt u 's even hier. Ik heb een gigantische boodschappenlijst van m'n vrouw meegekregen en ik heb geen zin om daar ook nog 's extra zoektijd aan te verdoen. Wilt U NU met mij meelopen en mij ALLES aanwijzen?’

chef:

‘Ja, meneer Bie.’

cassière:

‘Dat is &tf 103,42 meneer.’

Bie:

‘En ik spaar geen zegels en ik heb geen 42 cent voor u.’