Het groot bescheurboek

Een bloemlezing van de tussen 1973 en 1986 verschenen Bescheurkalenders

[p. 116]

Koots simplistiese skikursus

Achteraf, zoals met alles, heb ik haaaaren op mijn hoofd dat ik het niet eerder heb gedaan, maar dat komt het was net zoiets als Tennis - dat speelde zich in mijn jonge jaren om de een of andere zelfde reden net zo boven mijn macht en begrip af en dat ben ik óók pas na mijn dertigste gaan doen.

(KOOTS SIMPLISTIESE TENNISKURSUS HOOP IK U OP DE BESCHEURKALENDER 1980 TE SERVEREN).

Door de schuld van Skisportfotograaf Henk Lannée (geelfilters vergeten en negatieven kwijtgeraakt) zijn de fotoos van KOOTS SIMPLISTIESE SKIKURSUS nu pas klaar, terwijl Bie en mijzelf reeds in februari met wintersport gingen, maar dank zij de inspanningen van de firma Henk Lannée Ciné BV zijn de afdrukjes, zij het kwalitatief zozo, toch nog juist op tijd boven water voor elkaar gekomen om nog ‘mee’ te kunnen op deze kalender.

Bie bleek, daar was ik al bang voor, een typiese avant- en aprèsskieër, die de lange latten niet éénmaal heeft ondergedaan. Wel elke avond kaarten en fondujen en maar met de eigenaar van het Hotel ouwememmen dat hij (Bie) ook zo van Theater hield en dat hijzelf (Bie) waarschijnlijk een voorstelling van de amateurtoneelvereniging ‘Henk Molenberg’ ging regisseren en of hij (Bie), mede in verband daarmee, niet een introductie kon krijgen bij de zuster van onze hoteleigenaar, enzovoort. Kortom: Zum Kotzen.

Dit was ons Hotel, dus dan weet u het wel.

Bie zat na het ontbijt dan dus meteen te zonnen aan de bar of te kaarten in de sauna en ik zocht intussen te voet een stil plekje op, nog voorbij de drukke skiweide, op zo'n zesduizend meter van het hotel. Ik ging dus niet mee met het Busje voor Beginners, want dat voelde ik mij nog niet - wie na zijn vijfendertigste nog moet leren skieën, die is iets wat nog vóór Beginner ligt. Tot die categorie skieërs in spe richt ik mij dan ook met onze SIMPLISTIESE SKIKURSUS: GEROUTINEERDE BEGINNERS, zou ik graag van u maken!

Als u voor het eerst in uw leven gaat skieën, doet u er verstandig aan uw ski-uitrusting te huren, omdat het best voor het laatst van uw leven kan zijn dat u gaat skieën. In elke populaire wintersportplaats zijn Skiverhuurbedrijven. U gaat gewoon op het lawaai af, treedt binnen en wordt onmiddellijk opgenomen in een dampende heksenketel van per autobus aangevoerde, hulpeloos rondklossende hollanders, passend en metend en elkaar de ogen uitstekend met rondzwaaiende latten en stokken. Zodra u uw Uitrusting bij elkaar heeft gegraaid verlaat u de zaak, waarbij u uw ski's horizontaal en dwars als een juk over de schouders draagt, zodat u niet door de deur kunt. Dit truukje leert u de lengte van uw ski's kennen (vergelijk het achteruit tegen een muurtje parkeren met een nieuwe auto). Uw gehuurde skischoenen blijken te zijn vervaardigd van in hardgeel of -paars plastic gevat Lood. Hierop lopen is niet mogelijk. Hiermee in de hand lopen ook nauwelijks. Ermee skieën evenmin, waarover later. Toch maar aantrekken en dichtklemmen.

Opstaan. Wie vroeger geschaatst heeft, is in het voordeel, want die was dit al gewend: één van de schoenen zit redelijk, de ander doet pijn en zal dit blijven doen.

Zo'n Beginnersklasje, daar zagen wij dus niets in, want wij waren Simplisten en dat waren geen kuddedieren, weet u nog wel?

Eerst willen wij, helemaal alleen voor onszelf, op een stil weitje zonder pottekijkers, proberen een beetje kontakt met de sneeuw te krijgen. Dat we wat kunnen mompelen en neuriën zonder dat er raar wordt gekeken. Schaatsen en fietsen leerde je toch ook op eigen houtje? Ooit van een schaats- of fietsbeginnersklasje gehoord? Nou dan toch zeker!

Zó dragen wij onze Gehuurde Ski-uitrusting naar een stil plekje voor ons helemaal alleen!

Skieën is zóiets moois en rijks maar moeilijks, dat ik in deze avant-beginnerskursus niet hoger wil gaan dan heuvels van 10 à 15 centimeter. U denkt dat ik scherts, maar ik meen dit. Wie nog nooit skiede heeft totaal geen idee van de moeilijkheden voor welke het SIMPELE RECHTOP STILSTAAN op skies hem zal stellen. Wij zoeken, met onze skischoenen al aan, nu eerst een vlak lijkend stukje sneeuw van ongeveer twee meter in het vierkant op, bestijgen onze gladde latten, bevestigen de

[p. 117]

bindingen, komen voorzichtig overeind, kijken spiedend rond, ademen diep, besluiten volgend jaar weer met wintersport te gaan, schuifelen van prettigheid een paar centimeter op de plaats heen en weer en gaan als volgt onderuit:

Nu niet in paniek raken, maar deze beweging VLOEIEND AFMAKEN. Gebruik uw stokken om het bovenlichaam op te vangen en laat u langzaam rugwaarts in de sneeuw zakken, terwijl u overweegt wat u die avond weer eens zult eten. Likeurtje bij de koffie wellicht? U hebt het eigenlijk nu al verdiend, vindt u zelf van uzelf, of niet? Dat is het heerlijke van Wintersport: dat je zo tot jezèlf komt.

Toen u viel, dacht u nog even dat u lekker kon blijven liggen, even uitpuffen, maar de ski's waren niet afgevlogen, daar viel u niet hard genoeg voor en zolang u de ski's nog onder heeft, blijft u glijden. De enige mogelijkheid om uw langzaam steeds duizelingwekkender vaart te stoppen is de onderstaande: u plant de achterkant van uw ski zo hard, haaks en diep mogelijk in de sneeuw. Geen zorgen om intussen rondvliegende reisbescheiden, hotelsleutels en muntstukken - dat sprokkelen we strak wel weer bij elkaar. Het gaat nu in de eerste plaats om ú. Want dit is ùw vakantie! En ù wilt volgend jaar als GEROUTINEERD BEGINNER in een Skiklasje!

U staat weer. Schoenen weer vast op de ski's, sneeuw van de alpino geklopt, handen weer veilig door de lussen van de skistokken. Nu hoort u achter u plotseling ‘zoeffffzz’ en daar komt een gevorderde skieër overgevlogen. Hij daalt, maakt een razendsnelle haakse draai, en staat op drie meter voor u hijgend en uitdagend stil. Hij schuifelt en knipoogt en gromt, want hij wil dat u samen met hem afdaalt. Wedstrijdje, geintje. Elkaars skikracht leren kennen, wintersport verbroedert en meer van die dingen, Zeg nooit dat u er nog niet ene bal van kunt, maar doe alsof u zojuist een achttien kilometer lange afdaling hebt gemaakt en even uitblaast. Kijk veel en spiedend naar boven, alsof u zich afvraagt waar ‘de anderen’ blijven. De gevorderde vreemdeling zal het begrijpen, u groeten als waren jullie ervaren skieërs onder elkaar en na een hartelijke jodelstrofe zijn weg vervolgen. Zzzoefff.

Heeft u gemerkt waar we het ongeveer ongemerkt al zo'n beetje over hadden, na nog maar 9 lesjes? Precies: over nonchalance. Zo snel gaat dat, op de ski. Als ik u was zou ik dit eerste jaar nog helemaal niet aan bewegen toekomen, weet u dat? Gewoon alleen dat STILSTAAN op ski's oefenen. Dat u, als de zon schijnt, stralend met een sigaretje in een groepje gezonde jonge mensen kunt staan. En als ze weg suizen, zegt u dat u nog even uw sigaretje wilt oproken en wacht u tot u een nieuw groepje gebruinde mannen en vrouwen binnen schuifelafstand bereikbaar vindt. Zo kunt u, zonder zelfs maar 1 keer met de babylift omhoog te zijn geweest, toch de leukste aprèsskikontakten leggen. En vanavond, in de discotheek, als u uw gewone schoenen weer aanheeft, dan zult u ze eens wat laten zien aan sprongen en schroeven en scharen! Nog even dat nonchalante stilstaan oefenen:

Als het Nonchalante Staan u, door plotseling opkomende gladheid of een windrukje, te machtig wordt, doe dan altijd of u niet zómaar omvalt, maar omvalt van het Lachen of van pure Levensvreugde. Niet angstig schreeuwen dus, maar meer kraaien van plezier, intussen trachtend dat ene en veruit

[p. 118]

verfrissendste amerikaanse meisje aan te blijven kijken. Val vervolgens als volgt om van de zogenaamde lol:

Weet u waar dit is? Dit is op de helling van de Jungfrau, waar ik zojuist met honderdtwintig kilometer per uur vanaf ben gestoven. Zat even een venijnig sprongetje in, vandaar petje kwijt. Kan mij wat schelen! Met wapperende kruin, tranende ogen en appelrode wangen suis ik verder, het dal tegemoet, waar een klasje GEROUTINEERDE BEGINNERS op mij wacht. In twee weken tijd ben ik de populairste skileraar van heel Hotel Alpenkrone geworden. Ik ben hier beroemder dan Susan Hampshire uit de Forsyte Saga, om maar eens iets te noemen. En dat dank ik allemaal aan KOOTS SIMPLISTIESE SKIKURSUS, SKI HEIL!