Dagboek van een heerenkapper
Maandag.
Om half drie 's middags gedacht dat ik eindelijk weer eens een klant kreeg. Maar het was zo'n Turk die hier om de hoek op de rubberfabriek werken, of hij even mocht bellen, dat hij ziek thuislag. Terwijl hij belde dacht ik hoe heerlijk het zou zijn mijn schaar in zijn hoofd te mogen zetten, eindelijk weer eens. Het was trouwens ook hard nodig, hoewel buiten dat.
‘Knippie knippie?’ heb ik nog gevraagd, maar nee dat hoefde niet. Verder de spiegels een beetje opgewreven, de messen gewet en toen om vijf uur de boel maar verder dichtgedaan.
Dinsdag.
Officieel ben ik dinsdags dus de hele dag dicht, maar dat komt op hetzelfde neer. Corrie zegt dat ik überhaupt steeds geslotener word. 's Ochtends stoel 2 gedemonteerd en de scheuren in de andere kant van het kussen dichtgenaaid, omdat die andere kant bij de volgende klant weer de ene kant is, want ik wil de zaak toch gewoon een beetje knap houden. Mijn rechterhand, die bij het opstaan elke morgen stijver is, even op de sneltondeuse geworpen. Ik kwam tot 68 knippen per minuut. Dat haalde ik vroeger in 10,4 seconden! 's Avonds de van mijn kleinzoon gekregen musical Hair gedraaid.
Woensdag.
Als het zo stil blijft zal ik de prijzen alleen al voor knippen op zijn minst moeten verdrievoudigen. Heb nu besloten de ochtendkoffie gewoon open en bloot in stoel 1 te drinken dus recht voor het straatraam en niet meer achter het gordijn zoals ik mij vroeger in haast tussen twee klanten door even terugtrok. Dat de zaak dan op woensdagmiddagen vòl zat met heren en jongens die toen tenminste nog door hun moeder gestuurd werden! Vanavond op de Sterreclame wéér die schreeuwlelijk over de K-Tel Huiskapper. En dan te bedenken dat ik nog geen 25 jaar geleden na een hele dag staan met twéé man hulpkapper en één speciale jongen voor enkel de haren bij mekaar te vegen drie van de zeven avonden per week óók nog 's avonds aan huis knipte! Bij een warm glas kwast en onder de heerlijke tonen van De Figaro, die Corrie gauw had opgezet, mezelf weer wat in de hand gekregen.
Donderdag.
Voel me, vooral bij regenachtig weer, soms geen knip voor de neus meer waard. Daarom vandaag de leestafel maar wat geordend. Onwillekeurig weer geboeid geraakt door de aangrijpende fotoos van de watersnoodramp in De Spiegel. Voor Corrie nog een recept uit een nummer van de Eva gescheurd. Iets met suikerbieten was het. De horoscoop van De Lach raadde mij aan (Kreeft) dat ik deze week ‘toch vooral niet teveel hooi op mijn scharen moest nemen’. (Sik!) Kwam de vertegenwoordiger van De Vergulde Hand maar weer eens langs voor zijn halfjaarlijkse bezoek. Niet dat ik alweer wat nodig zou hebben, maar gewoon om weer eens gezellig met iemand over knippen en scheren te kunnen praten. Mijzelf verder tot sluitingstijd in de Spiegel bekeken.
Vrijdag.
Ben begonnen met Pim Jacobs uit de étalage te halen want die was helemaal flauw verkleurd en kromgetrokken, dat karton van Pim Jacobs met dat scheermesje waar hij zich dan zogenaamd drie weken mee had geschoren, die reclame. Schick of Gilette - daar wil ik vanaf zijn. 's Middags met de handspiegel bij mezelf gezien dat er vanachteren best wel wat afmag, wil ik er overmorgenavond een beetje knap op het trouwen van de jongste dochter van de broer van mijn zuster verschijnen. Dus mijzelf als eerste klant in precies negen weken geholpen. Dàt is moeilijk, je eigen hoofd in de spiegel knippen! Links wordt namelijk rechts en rechts wordt wéér heel wat anders.
Zaterdag.
Vanmorgen meteen gezien dat het niks was, wat ik gister geknipt heb. Happen en hele plukken die niet willen blijven platliggen. Maar goed - d'r is tenminste weer eens wat haar op de grond gevallen. Wil ik niet de rizee van het feest zijn morgenavond, zal ik het haar toch even door een collega-vakman moeten laten bijknippen. Maar wie? En waar? En wat kost dat niet?
Zondag.
Cor heeft gisteren om vijf voor zes ergens zo'n K-Tel Huiskapper gekocht en vanmorgen onder Duys en onder een laken op mijn aanwijzingen mijn haar nogmaals geknipt. Cor blijkt een heel leuke hand van knippen te hebben. Zij is namelijk niet bàng, wat heel belangrijk is voor een kapper. Als ik dertig jaar jonger zou zijn en ik was vijftien jaar terug met Cor een topless Herenkapsalon begonnen, dan had ik nu de zaak kunnen sluiten.
Auteursrechtelijk beschermd