Logo DBNL
Den sedighen toet-steen (1689)

Den sedighen toet-steen

(1689)–Cornelis de Bie–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Derthienste bewys.

Dat volghens de goddelijcke spreuck van den Wijsen man: seggende,

Quem diligo, castigo,
Die ick bemin, castijde ick.

Alle menschen hun behoorden te troosten inde quade toevallen van tegenspoet, om dat het voor-teeckenen sijn van Godt bemint te worden die hy met teghenspoet castijdt.

Alle menschen willende schuylen onder den gheestelijcken standaert van het oprecht Catholijck Gheloof, en christene zielen ghenoemt worden, moeten hun selven buyghen onder de geessel-roede van alle teghenspoet en allende, en de selve vrywillich ter liefde Godts verdraeghen, om dat het lijden is den wegh-wijser der deughden, waer door men can comen tot d'eeuwighe salicheyt: want hoe grooten lijden dat den mensch op dese werelt overcomt (en t'selve geerne lijdende om Godt te behaeghen, ende hem toe-schrijvende dat sijnen wille is) en sal gheen lijden swaer vallen, maer daer in altijt verlicht en vetroost worden sonder van Godt

te scheyden, maer sijn gratie door onverduldicheyt in het lijden verloren hebbende en alsoo daer van ghescheyden sijnde, ghelijck eenen sonde, die sijn vaders huys verlaet en verdoolt loopt, en sal niet alleen met dit verganckelijck, maer hier naer met het eeuwich lijden geplaeght worden,

Den Wijsen Man seyt: dat niemand' sonder teghenspoet wel leven en can, want den teghenspoet van lijden en verdriet, het verstandt opent het versterckt om Godt daer door beter te kennen en te dienen, als die altijdt sonder tegenspoet in welde leven, en door de welde soo in't wilt loopen dat sy hem niet en connen dienen, daerom seyt Jeremias 31. Castigasti me Domine & eruditus sum: ghy Heer hebt my ghestraft en ick ben wijs gheworden: al oft hy hier door wilde te kennen geven: ghy en sout my niet castijden dat ghy my niet en beminde, daerom moeten alle menschen hun verblijden die besocht worden met den teghenspoet, droefheyt en lijden.

En vreest dan niet seyt Augustinus gheplaeght en ghecastijt, maer onterft te worden van het eeuwich goedt, het sijn rechtveerdighe die veel, en onrechtveerdighe die luttel en gheen lijden en connen verdraeghen. Injusti (ait Augustinus) pauclores habent tribulationes, justi vero multas habent, sed post paucas tribulationes aut nullas venient ad tribulationem atermam. De onrechtveerdighe hebben luttel en dickwils geen tribulatien, en de rechtveerdighe veel, maer die luttel en gheen en

hebben, vinden naer hun doodt d'eeuwighe quellinghen. Die hun cruycen dan niet op en nemen en volghen alsoo Christum die ons in't lijden is voor ghegaen, thoonen datse gheen Christenen en moghen ghenoemt worden, want niemand'en heeft meer gheleden als Christus, en om dat het lijden den mensch tot de kennisse brenght van sijn allenden, wilt Christus dat wy souden lijden om ons allenden te kennen, en alsoo de selve door het lijden kennende can den mensch comen tot de liefde van Godt om door hem salich te worden. Het lijden brenght den mensch tot de volmaecktheyt, en niemant en can sonder het lijden volmaeckt worden, soo is het noodich dat wy in't lijden ons verblijden en gheen lijden vluchten, want het voldoet aen Godts rechtveerdicheyt en het herstelt ons eer die wy door de sonden verloren hebben, en door het lijden wederom moeten vinden. Het leven is een gedurich lijden dat wy niet en connen ontloopen, en willen wy dit lijden niet draeghen ter liefde van Godt, soo en sullen wy met het lijden gheen profijt doen: ist dan niet beter ghewillich te lijden ter eeren van Christus, om daer door salich te worden, als teghen onsen danck lijdende de selve te verliesen, alsser jet gheschiet tot ons naedeel in naem en faem, oft teghen onsen danck, wy worden tot gramschap gehitst van onse bedorven natuer, en alsoo vallende in sonden, thoonen dat wy niet geren en lijden en

sullen alsoo met ons lijden gheen profijt, maer schaede doen, maer waert datmen conde lijden, wy en souden gheen fouten hebben, waer door wy thoonen niet te connen lijden: dat wy het lijden beminden wy souden al gheruster leven als die niet en connen lijden: wetende dat het ghewillich lijden Godt aenghenaem is, om datmen om sijnen't wil en om sijn liefde gerne lijdt, en sulck lijden maeckt ons gheweten gherust, en niet willende lijden altijdt ongherust, om dat den quaden wil Godt niet en behaeght.

Men moet weten dat alle de ghene die wenschen inden Heer godtvruchtich te leven sullen vervolginghe lijden om daer door salich te worden. Wie en sou dan niet liever keisen den wech van het lijden om wel te moghen sterven, en door het lijden sich te verblijden als te sweven inde ydel schaduwe der verganckelijcke wellust, ter wijlen seker gaet dat alle godtvreesende zielen, hun selven bereydende en versterckende in het lijden, hun eeuwich sullen verblijden, die van Godt vercoren en gheroepen sijn worden van hem bemint, en hy en roept noch en verkiest niemandt, sonder hem eerst door het lijden gheproeft te hebben. Alle quaede manieren van leven sullen daghelijckx door de ghewoonte meer en meer verarghen soo wanneer de selve aen de kinderen van jonghs af door straffe castijdinghen niet en worden uytgheroeyt om daer in niet te blijven volherden, reden dat Godt (wetende

wat de ziele van den mensch noodich heeft) alle menschen die hy bemint besoeckt met teghenspoet, en leert hun door het lijden verduldich sijn.

Iob is met de roy van lijden en tribulatien ghegeesselt, om dat den eeuwighen loon van sijn verduldicheyt en den lof der goddelijcke glorie meer souden groyen, hy en heeft nochtans geen castijdinghen onderstaen om sijn sonden, die hy niet en hadde bedreven, maer om in sijn verduldicheyt versterckt en beproeft te worden.

Quem diligo, castigo, en daerom is Iob oock sonder quaet ghedaen te hebben ghecastijdt, om dat Godt hem beminde in sijn verduldicheyt en heyllicheyt van leven.

Wilt jemandt van Godt bemint worden hy en moet sijn straf niet vreesen, maer de selve als sy hem overcomt, omhelsen en segghen: Sit Nomen Domini benedictum, dan den naem Godts ghebenedijdt sy. Ist niet beter dat Godt u castijdt en in ghenaede ontfanght, als dat hy u spaert en verworpt, dus wenscht altijdt te lijden schoon ghy rechtveerdich en goet sijt, om noyt verworpen te worden. Godt heeft selfs zijn glorie tot onse verlossinghe vercregen door de geesselingh, Crooningh, Cruycinghe, en duysent allenden van verachtinghe in't bitter lijden, en door de doodt, ist wonder dat wy voor den selven prijs die trachten te becomen? dus ist eenen verkeerden handel door d'onvoorsichticheyt der men-

schen, dat sy beminnen, lief-hebben en involgen de wereltsche ghenuchten, sonder te kennen den quaeden uytval die daer van voor de ziel te verwachten is, als sy (vreesende eenighen windt van teghenspoet oft lijden, die Godt hun overseyndt) het lijden willen ontvluchten en verstooten, en thoonen dat sy door het lijden niet en wenschen salich te worden, die altijt vol en soet is, swemmende inden overvloedt van welde, heeft gheenen appetijt tot de matighe soberheyt oft strenghen aerbeydt, daer nochtans al het gene door den aerbeydt en lijden verkreghen wort aenghenaemer is als t'ghene van selfs in handen valt. De spijse is veel smaeckelijcker, die met hongher ghenut, als die sonder appetijt geproeft wordt. Als jemandt op een groote maeltijdt oft bruyloft ghenoodt is, sal liever eenen dach te voren vasten, om goeden appetijt en smaeck te hebben als met een volle maegh aen tafel te gaen, en sonder lust te nutten dat hy voor heeft, hoe veel te meer behoorden wy te voren met vasten, waecken en bidden onse ziel bereyt te maecken om naer onse doodt te comen op de hemelsche maeltijdt van het eeuwich leven, en daer niet uyt ghesloten te worden, als wy vol van wellust en ydel glorie noyt smaeck en sullen crijghen van d'eeuwighe glorie die wy licht verliesen als wy het lijden noyt bemint noch geproeft hebben, en de werelt (die bitter is) meer bemint als Godt die soet, en bermhertich is, de wereldt die vasl

bedrieghelijck en onghestadigh is meer aen ghehanghen als Godt die niet en can bedrieghen en de eeuwighe blijschap is, daer wy behoorden te weten, als wy de wereltsche ydelheyt insuygen, en de voetstappen van den duyvel daer d'ydelheyt van voorts comt, bewandelen, dat den duyvel ons altijt by is en als ghebonden slaeven in sijn ghesach hout en als wy in teghenspoet, miserie, allenden en pijnelijcke armoede leven vol sorgh en achterdencken en allen t'selve ter liefde Godts willen verdraeghen, dat Godt in het lijden altijdt by is, want dat hy ons in het lijden niet en versterckte en tot eenighen troost diende, wy souden dickwils door het lijden beswijcken en nimmermeer comen uytstaen: Si ambelavero in medio umbra mortis non timebo mala; quoniam in mecum es. Roept David in sijnen 22. Psalm tot Godt: te segghen: ist saecken dat ick in het midden vande schaduwe des doodts ghewandelt hebbe ick en sal gheen quaedt vreesen als ghy Heer met my sijt.

Ist wonder aenghesien dat Godt (die om de sonden ons plaeghen overseyndt en quetst met teghenspoet) wederom ghenesen can, heeft hy ons comen wonden, want hy is almachtich en op het alderhooghste goet, hy can ons wederom op sijn armen draeghen vande bermherticheyt en verlossen uyt den kercker van onse ballinghschap, want hy alleen is Godt. Ipse vulnerat & medetur, percutit, & manus ejus sanabunt, ergo ab eo ex-

pectas medelam à quo recepisti plagam. Iob 3. Hy quetst en gheneest, hy slaet en sijn handen sullen u ghesont maecken, verwacht dan van hem gesontheyt van den welcken ghy plaghen ontfanghen hebt.

Dat Godt aen den eenen mensch meer plaeghen en tribulatien overseynt als den anderen en is niet te verwonderen, daerom en mach niemandt sich beclaeghen, om dat niemandt gheplaeght oft ghestraft en wordt, sijn eyghen gheweten is getuyghen dat hy de straf verdient heeft, soo dat elck een naer verdiensten ghestraft sijnde, can de oorsaecke weten waerom hy ghestraft is als hy sijn eyghen gheweten te raede gaet, en ondersoeckt waer uyt dat sijn straf voortscomt. Jemandt die plichtschuldich is van verraedt, dieverij oft andere boosheyt, sal (eer hy van ander overtuyght sijn selven verraeden, en willende sich verschoonen, sijn saecke meer verargheren als hy die can pooghen te bedecken, soo en moet niemandt de oorsaeck vraeghen waerom hy gecastijdt wordt, als hy in sijn selven ghevoelt, om wat quaet (dat hem alderbest bekent is) hy de straf verdient heeft.

Godt alleen is d'eeuwighe oorsaeck van al datter gheschiet, en voor desen gheschiet is om dat hy het Al is, en dat het Al van hem alleen voortscomt, soo en can van den goddelijcken wil geen oorsaeck ghegheven worden om dat hy de eerste oorsaeck is van al datter is voorts-ghecomen,

door hem en door niemandt anders, wie sal dan connen weten waerom dat jet gheschiet dat door Godt gheschiet, hy is ghelijck eenen medecijn oft gheneesmeester daeglijckx besoeckende veel siecken die bevanghen sijn met verscheyde quaelen, d'een swaerder en doodelijcker als d'ander, en daerom wort aen dne eenen stercker en crachtigher, en costelijcker drancken ghegheven als aen den anderen om te ghenesen, den eenen moet af-gheset worden arm oft been, den anderen gheneest met eens bloedt te laeten en soo voorts, de heele wereldt is ghelijck een gasthuys, en wy arme menschen oft kinderen van Adam sijn de siecke oft crancke die daer in ligghen, onse qualen bestaen in quaede gheneghentheden tot sonden, en Godt die den oppersten medecijn is geneest, want hy gheeft elcken siecken middelen om ghesont te worden, en die de selve misbruycken, en connen niet ghenesen worden maer sullen sterven, den eenen gheest hy rijckdom den anderen armoede, den eenen gesontheyt, den anderen langh-duerende qualijckvaert, den eenen eer, den anderen verachtingh en ootmoedicheyt, den eenen teghenspoet, den anderen voorspoet, hoe dus, om dat hy weet wat een jeder noodich is om salich te worden als hy wilt, en niet willende sterft en vergaet, en alsoo d'een oft d'ander Godts weldaeden misbruyckende moet veel quellingen van lijden en teghenspoet onderstaen, om dat den mensch daer door sou ghenesen wor-

den van sijn sieckte die hem quelt en de selve niet connende verdraeghen oft by blijvende in sijn wellustich leven verdroncken sonder eenighe waerschouwinghen te crijghen van sijn quaet, om door het lijden te laeten, en can niet genesen, maer moet stervende verloren gaen.

De const van eenen ghenees-meester bestaet in een wetenschap die goet is om te ghenesen al ist dat alle medecijnen (diemen de sieckene wil ingheven) doen walghen en de selve afkeerich maecken, schoon de ghesontheyt niet te crijghen en is als door bitterheyt, soo moeten sy nochtans de selve innemen willen sy ghenesen worden, ghelijck de salicheyt, wesende de gesontheydt der gheloovighe sielen niet anders te crijghen en is als door bitter lijden en swaeren teghenspoet, al ist dat de jonghe kinderen ghedurigh aen voor de roy bevreest sijn, en niet beter als door de roy en connen ghetemt worden, als sy de selve al dickwils om hun quaede manieren gheproeft hebben, hun inden ouderdom sullen bedancken ghedenckende dat sy daer door tot beter leven ghecomen sijn, en sonder straf souden hebben verloren ghegaen: soo moeten wy door de tribulatien den Hemel crijghen. Men can in geen plaetsen gheraecken, ten sy door de weghen die de menschen daer toe aenleyden: soo sijn de weghen des Hemels niet als tribulatien en quellinghen, door de welcke Christus selver en alle Heylighe ghepasseert sijn, eer

sy door de weghen der quellinghen en allenden inde have des Hemels ghecomen sijn.

Ende op dat den mensch in sijn selven geenen schroom en sou hebben van het lijden dat hem dickwils over comt, en daer voor bevreest is, hy en moet maer voor ooghen hebben den loon die naer het lijden volghen sal, en die hy door het lijden ghenieten can, dat is den Hemel. De heel werelt is ghelijck een ront perck oft loop-baen daermen om prijs loopt en die int lijden een ander voorloopen can sal den prijs hebben, daerom laet Godt toe dat den goeden mensch altijt van de quade vervolght wort, en elcken mensch hoeft sijnen vervolgher die hem benijdt en tracht te verdrucken, om dat hy hem inde deught voorloopt, en van de Fortuyn door de werelt gheholpen wordt, veel beter als die hem vervolght en benijdt, ende daerom en is den mensch, die int midden van teghenspoet en lijden ghestelt is, en lijdende groote vervolghinghe, noyt alleen, en hy en is oock noyt alleen, die een ander vervolght, anders waer het onmoghelijck dat den mensch sonder hulp van d'een oft d'ander het lijden sou connen uytstaen oft een ander met lijden vervolghen, want die verduldich lijdt is altijdt vergeschelschapt met Christus, die hem in't lijden versterckt, en die een ander uyt nijdt vervolght is altijdt vergheselschapt met den duyvel die hem daer toe opstockt, soo en is den rechtveerdighen noyt sonder twee vervol-

ghers, den eenen sienelijck ende den anderen onsienelijck, te weten den mensch en den duyvel.

Al die dan vervolght wordt moet peysen en vast ghelooven, dat hy uyt staet eenen vreeselijcken storm van teghenspoet, die den mensch hem aendoet met hulp van den duyvel en t'selve gerne willende lijden, moet oock ghelooven dat hy Christus voor sijnen beschermer heeft waer op hy sich betrouwt, en door dit vast betrouwen versekert is dat Christus hem helpende ende versterckende veel meer vermach als alle de onsienlijcke en sienlijcke vyanden des wereldts. Wie heeft den rechtveerdighen alsoo op de hulpe Godts in sijn lijden betrouwende, dan te vreesen, wetende dat Godt sijnen beschermer is, verlosser en salichmaecker. Den verloren sone, als hy uyt nieusgiericheyt en door wellustighe begeerte aenghelockt was om vremde landen te sien en d'eyghen wil te volghen, sijn af-scheyt vanden vader genomen hadde en buyten des selfs ontsach, den vollen toom van sijn vrijheyt hebbende, en verloor niet alleen den seghen en toesicht des vaders, maer oock de gratie van God talswanneer hy naer de goddelijcke voorsichticheyt niet en heeft willen luysteren die hem soo menichmael voor ooghen stelde de perijckelen van sijn qualijck-vaeren om de selve te mijden en te vluchten, is even wel (altijdt vergheselschapt wesende met quaede becoringhen, die vanden duyvel voorts quamen) verdoolt gheloopen, als hy in

openbaere bordeleen sijn selfstandige hulp mid- middelen onnuttelijck om-ghebrocht heeft, alwaer hy vondt seer quaede, deepmakende medeghesellen tot sijn bederffenis, ende daer door eenen af-keer ghecreghen hebbende van de bedriegherij des werelts, en verfoyende sijn eygen wellusticheyt, en alsoo door een rouhertich leetwesen wederom keerende, in ghenade ontfanghen is.

Godt laet somtijts toe dat den rechtveerdigen met quade medeghesellen verkeert en onghelijcke persoonen bemint, om daer door gesuyvert te worden van lichtveerdighe ghebreken, als d'ooghen des verstants opengaende, eens beginnen te sien de vuylicheyt die daer uyt groyt, en dat hen den bitteren naersmaeck der onkuysheyt soo qualijck op comt. Ipsa malorum societas dicit Gregorius lib. 9. epist. 39. Purgatio honorum est. Het gheselschap vande sondaers is een suyveringh der rechtveerdighe.

Den gheleerden Pater Iacobus Coronus Minderbroeder heft seer gheleerdelijck uyt de pen laten vloyen seker boeck ghenoempt in het latijn Clypeus patientiae oft Schildt der verduldicheyt, waer in hy seyt lib. 2. cap. 6. Boni in hoc mundo sunt veluti in alieno mundo, mali vero in proprio, idea vocantur à Christo filij hujus saeculi, quia plurimum abundantius vivitur in domo propria quam aliena &c. De goede, te weten de rechtveerdighe van dese werelt, sijn ghelijck in een vremt huys ende de

quaede, oft sondaers in hun eyghen huys, daerom worden sy van Christus ghenoempt: sonen van dese wereldt. En ghelijck veel overvloediger in sijn eyghen huys als in een vremt huys geleeft wort, soo en ist niet wonder, dat de quaede de goede alijdt vervolghen, ende soecken te bedrieghen, te bederven ende ten onderen te brenghen, want sy sijn in hun eyghen huys veel stoute, booser en hatelijcker als op een ander. Ghelijck de honden, die op hunnen nest al veel grammoedigher sijn als daer buyten.

Den verloren sone had in sijn vaders huys (als wesende sijn eyghen, het ghebiedt over de knechten) maer buyten in een ander vremt, lichtveerdich sielen huys oft bordeel, en had hy niet te spreken, en willende sijn ghelt en goedt wederom eyschen dat hy aen de lichtveerdighe en boose betrout hadde, wert naeckt uytgeschut en ten huyse uytgheslaeghen met stocken, en is noch al gheluckigh daer van gheraeckt, dat hy met de quaede en boose selfs niet quaet en boos en wert, maer bekeert sijnde, is noch salich geworden, om dat hy verduldich de vervolginghe gheleden en onderstaen heeft, wetende dat hy selfs de oorsaeck was van sijn eyghen miserie, allende en ongheluck. Hy is seer lofweerdich die goet en rechtveerdich is, en onder de boose onrechtveerdighe verkeerende, noch goet en deuchdich blijft, en hy is weerdich veracht te worden die onder de goede verkeert, niet rechtveer-

dich en leeft Nemo perfecte bonus est, nisi, qui fuevit, & cum malis bonus: dicit Gregorius, niemandt en is volmaeckt goet seyt Gregorius, als die met de quaede goet is ghebleven. Nos heeft eertijdts verkeert onder de boose, en daerom en is hy niet niet quaet, boos noch onrechtveerdich gheweest, hy en nam de quaede manieren der boose niet aen, maer heeft hun vervolginghen en verachtinghen geren verdraeghen: waer op seyt den voorseyden Vader Corenus in sijn voornoemt boeck, non poterat à malis illis hominibus recedere, sed potuit à pravis illorum operibus abstinere, miscebatur quidem pessimis hominibus, sed non implicabatur eorum actionibus. Hy en con vande quaede menschen niet wijcken, maer heeft sijn selven van hun quaede manieren wel connen onthuden: hy wert wel met de boose menschen gemenght, maer noyt aen hun quaede manieren vast ghemaeckt, ghelijck den verloren sone verkeerde met de lichte vrouwen en boeven, maer hy heeft de selve verlaeten en is bekeert, als hy sijn sonden met traenen van berouw beweent heeft, waer mede hy alle sijn sonden afghewassen hebbende de gratie wederom ontfanghen heeft die hy door sijn sonden verloren hadde, gaudium est Angelorum super uno peccatore poenitentiam agente. Luc. 15. T'is de Enghelen groote vreught te sien de penitentie van eenen sondaer. Beati qui lugent quoniam ipsi consolabuntur, Salich sijn die weenen want sy sullen vertroost worden, want de trae-

nen van een oprecht berouw verwinnen den onverwinnelijcken Rechter, sy binden den Almoghenden, sy openen den Hemel en doen vluchten den duyvel, qui seminat in lachrimis in exultatione metet. Die in hun traenen saeyen sullen in bijschap maeyen: Peccata igitur in hoc mundo defleamus ut in futuro gaudeamus. Quis dabit capiti meo aquam & oculis meis fontem lachrimarum ut proveniam fletibus fletum stridore dentium.

Te segghen.

 
Laet ons de sonden op de werelt droef beweenen,
 
Op dat den Heer hier naer ons blijschap wil verleenen,
 
Daer hanght de welvaert, en 't geluck der zielen aen,
 
Dat hy ons ooghen gheeft fonteynen van ghetraen,
 
Op dat wy door t'geween het droef gekners der tanden
 
Voorcomen moghen, om niet eeuwelijck te branden.

Soo sprack den verloren sone als hy sijn boos leven besucht en beweent heeft, en alsoo suchtende ende weenende heeft het eeuwich leven vercreghen naer dat hy door de sonden was gheraeckt in de ballinckschap van allenden, die hem soo swaer vielen dat hy de selve niet langher verdraeghen en con. Veel gaen uyt hun vaders huys en luttel sullen daer wederom keeren, als sy de voorsichticheyt van Godt niet voor ooghen hebben om te keeren. Hadde den verloren sone de gratie van Godt door sijn berouw niet te baet ghehadt, hy soude onder den last van sijn armoede, quellinghen, druck en lijden besweken heb-

ben, maer ondersteunt wesende van een goet betrouwen op Godt, is daer van gheholpen en ontlast, die met sieckte van sonden besmet en beswaert sijn en moeten hun niet verwonderen dat sy dickwils moeten besocht worden van veel quellingh en teghenspoet, want de sonden sijn de voedsters van onse plaeghen, en maecken de ziel soo cranck datse dickwils op haer sterven leyt, en eeuwich sou sterven ten waer de selve door de medecijn van een oprecht berouw ghenesen wert. Alswanneer eenen bekeerden sondaer in sijn sieckte van teghenspoet en allenden sal glorieren door de deught van Christus die hem versterckt. In een sieck lichaem woonen de deughden van sterckheyt en macht des Heeren als in hun eyghen wooninghe, om den mensch in sijn sieckte van quellinghen in't leven te houden, want hoe siecker dat hy is, hoe naerder by Godt, als hy bekeert en sijn sieckte aen Godt opoffert, het sijn de woorden van Paulus daer hy seyt: ick worde verblijdt in mijn sieckte van quellinghen en droefheden. Christus self en heeft op dese wereldt niet ghehadt als quellinghen, vervolginghen en droefheyt, soo dient ons de selve oock te wenschen om hem naer te volghen. Infumitates nostras accepit, & agritudines nostras portavit. Hy heeft onse sieckten ontfanghen en alle onse quellinghen selfs ghedraeghen seyt Matheus aen het 8. sullen wy vreesen hem daer in naer te volghen, terwijlen dat beter is in quel-

linghen te leven om daer door gheluckigh te worden, als sonder quellinghen ongheluckich te sterven? Daerom behoorden wy in ons lijden altijdt te segghen met Augustinus, hic ure, hic seca, hic numquam parcas dummodo in aternum parcas, brandt en straft hier op dese wereldt, jae en spaert my noyt als ghy my naermaels maer en spaert, en spaert noyt mijn lichaem teghenwoordich, maer bevrijdt mijn ziele in toecomende, ick en wil niet ghenesen oft ghesont ghemaeckt worden als ick andersins niet en mach behouden sijn, ick en vraeghe naer gheen ghesontheyt ten sy dat de selve my dient to salicheyt, die ghy my cunt gheven uyt bermherticheyt, ick en wil den Heer u noyt verlaeten maer altijdt kennen voor mijnen vader en verlosser, die den kender sijt van alle herten, die het licht van mijn ziele, de blijschap van mijnen gheest, de vreught des herten ende de glorie van mijnen wensch sijt, onbegrijpelijk licht, verlicht mijn verstant dat ick u mach kennen, die sijt mijn leven, en sonder wie ick niet en kan leven, maer moet sterven. O Vita qua omnia vivunt, ô vita qua dat mihi vitam, per quam resuscitor & sine qua pereo, ô leven waer door dat het al leeft, ô leven dat my een leven gheeft waer door ick verrijse ende vande doodt verweckt worde, en sonder welck leven ick vergaen moet, ick belijde dat ick tegen u en den Hemel ghesondight hebbe, ick en ben niet weerdich uwen sone ghenoemt te worden.


Vorige Volgende