Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst

[p. 364]

Anders: op de Const van Peeter Boel.

DE Const baert hooghen roem door cracht van d'eel Pinceelen
En t'gen aen d'eer ontbreckt dat can de pen licht heelen

De eer die volght de Const altijt blijhertich naer

En maecktse door de pen onsterf'lijck menich jaer;

T'Pinseel is spraeckeloos en thoont nochtans het leven
Seer wesentlijck en fraey, t'gen oock de pen can gheven,

Dat is wanneer men eens besiet met rijp verstandt

Wat wonderheyt ghemaeckt wordt van een Schilders handt,

Soo als ons Boel bewijst in't schild'ren vande dieren
Die als in't Paradijs door Const op doecken swieren

Seer aenghenaem om sien daer aen niet en onbreckt

Want t'schijnt dat in des' Const een tweede leven steckt.

Siet t'grijnsen vanden Beir en t'Luypaerts knarsse tanden
T'vier spouwen vanden Draeck en t'Tighers ooghen branden,

Het huylen vanden Wolf, het loeyen vanden Stier,

En t'brissen van het Peert, het schijnt dat elleck dier

Hier op schildry bewijst sijn werckelijcke crachten
Soo hooch is d'eel Pinceel van Peeter Boel te achten,

Om dat hy weet door gheest te wijsen hunnen aert

En als het leven self in Konsten openbaert.

Hert, Haes, Ree en Wildt-swijn, en oock de rappe Winden
Barack, Dogh en Spilioen, die alle wildt verslinden,

Daer by het pluym-ghediert dat door de wolcken sweeft

Het schijnt dat sijne Konst Natuer en leven heeft:

Soo wel in bloem als fruyt, oft edel silver wercken
Al t'gen hy ons verthoont, daer in is niet te mercken

Als overvloet van gheest, aendachtich voort ghebrocht,

Die d'heele wereldt door bemindt wordt en ghesocht.

De groote Stadt van Room en by gheleghen Steden
Heeft hy al menich jaer doorreyst en wel betreden,

En alle seldsaemheyt van dieren bloem en fruyt

Met neersticheyt en cloeck verstandt gheschildert uyt.

D'eer crijghelheyt wou hem met meerder lof bejonsten
Om die in Nederlandt te vinden inde Consten

T'gen daeghelijckx gheschiet, en groyt noch meer en meer

Jae boven t'groot ghewin, soo volght hem lof en eer.