Theodor van Thulden
Schilder van s'Hertoghen Bosch.
HEt is weerdich te aenschouwen en neerstich in't ghemoedt te bedencken met wat schoon seghenteeckenen de vermaeckelijcke ende vernuftbarende Pictura verciert is, de welcke de edel Schilders door hun Const connen ghenieten ende de vruchten daer van achterlaten tot verwonderinghe van alle menschen die de selve comen te aenschouwen tot vreught van hunne naercomelinghen oft erffghenamen als wanneer sy soo lanck naer de doot van hun ouders oft naeste vrinden (die Schilders sijn gheweest) hooren spreken, het spreeckwoordt seyt Melius est Nomen bonum quam divitiae multae, Beter is eenen goeden Naem achtertelaten als veel rijckdommen: Dese twee gaven can eenen Schilder achterlaten, dat is rijckdom die vergaet, ende d'eer van zijn Const die noyt en sterft. Dese eer can oock achterlaten Theodor van Thulden siende selfs voor ooghen den grooten lof die hem alreets van alle Const-beminders ghegeven wort, door de geestige wercken die hy heeft uytghebelt ende noch daghelijckx is oeffenende, de welcke nu in sijn leven worden in groote weerde ghehouden hoe veel te meer sullen sy naer zijn doodt worden gheacht als de handt sulckdanighe Consten niet meer en sal connen in't licht brenghen, ghelijck te sien is aen verscheyde Altaerstucken (die neerstich ende met verstandt gheordonneert en van hem ghemaeckt zijn) Als segh ick te bemerken is inde geestige boetserijen van Kerremissen Boeren bruyloften en ander aerdighe jnventien, als te aenschouwen is aen den wijt vermaerden Arck Triumphael-boeck afbeldende de jncomste vanden Prince Cardinael, Jnfante van Spanien hoe fraey en met wat eenen cloecken aert allen de Princen (staende in't selve boeck) naer de teeckeninghen van Petrus Paulus Rubbens van hem zijn gheetst, alsmen oock siet den Ulisces van Primatisco van Bolgonien den welcken tot Parijs van hem is gheetst ende seer wel ghedaen, desen van Thulden hout zijn woonplaetse nu teghenwoordich tot s'Hertoghenbosch daer hy om zijn Const in groot aensien is.