|
| |
| |
| |
Vermaen wijse samen spraecke, Tusschen de ydel Blijschap ende ware Reden Inhoudende den swaeren last des huys-ghesin.
Die vrouwen schoonheydt trout
Die vint sijn liefde haest verstout.
ICk heb een edel vrou getrout naer mijn behaegen
T'is op het waeter goet als het sijn stille dagen
Het echte leven voeyt een noyt bevrosen trouw
Want ick heb nae mijn wensch een onuytspreeckbaer Vrouvv.
Wie dat de schoonheydt comt in alles heel verfraeyen
T'vvaer beter in u huys exters en Papegaeyen
| |
| |
Als vuylen ongeschickt, en ander nacht gediert
Want dit door sijn geblas vervaerelijcken tiert
De exters ongeval en droefheydt, saem verdrijven
De vrouwe is gewoon te tieren en te kijven
Den Papegaey verdrijft den druck, en keert in't soet
De vrouwe geen redens galm en brenght in u gemoet
De vuyl onnutte beest comt quade maer boodtschappen
Hetgen' de vrou vol brenght, de liefde doet verslappen
Daerom het quaet gepeys dees beest ten huys uytroeyt
Maer d'echs verbonde ziel die blijft aen u geboeyt
Erger de vrouwen sijn dan de gepluymde dieren
Met houwelijcken bant wilden t'geluck my cieren
Waerom dat mijne siel haer wesentlijck verblijt
Ghy aen den sorgens block seer vast gebonden sijt
Ende als nu met een schoon keten sijt gevangen
| |
| |
Waer van u niemant als de doot en sal ontprangen
Gheluckigh ick alleen door mijnen vasten echt
Die u besproeyt met lust, en veel verdriet onthecht,
Geluckigh die t'gepeys van dit verbont verdrijven
Geluckigher die in den staet van vryheydt blyven
Door mijnen staet ben ick doorluchtigh en vermaert
Want tot den echte ben geboren op de aert
Een uytgekeurde vrou heb ik tot mijn verblijden
Ghy hebt een erfdeel dat snijt van beyd' de sijden.
Een vrou die leelijck is heeft lichtelijck misdaen
En moeyelijcken ist een schoon gaede te slaen.
Waer in de trotsicheyt geplant is en gegoten
De schult waer door dat wort veel Ielosy ontsloten.
Onder t'lichaems gedaent ende siels suyverheydt
Den twist (naer dese wet) haer graege cracht bereyt
| |
| |
Maer t'geen t'selsaemste is op dat gevoeght mach wesen
De kuysheyt aende schoont, sal u wat meer voorlesen
Gelijck het nu geschiet, dat nu het vrouwen deel,
Den adel, rijckdom, goet, de renten in 't geheel
Welsprekentheyt van tael, de schoonheyt van manieren
De tongeloose faem hier om dees reden swieren,
Siet dan de hooverdy, heel vande deucht vervremt
Door dese gaeyen al haest haeren deurganck nemt.
Want trout een vrou om goet, om haere gele schijven
Soo laet de hooverdy haer in u rotte schrijven.
Een edel houwelijck seer eerelijck geschiet
Vande hoochmoedigheyt, cleyn achtingh segdy niet
Ick moet van t'vrouwen werck u luttel onder vragen
Leert slavelijcken dienst, leert lijden en verdragen
Geeft aen haer reden, plaets, verjaecht die ghy bemint
| |
| |
Want men aen t'houwelijck sijn self vrijmoedich bint
Vrientschaps steenrotsen sijn gebiedachtige vrouwen,
Een lief eel ende cloeck Fortuyn my dede trouwen,
Van dit seer swaere pack daer ghy med' sijt gecroont
Sullen u schouders nu seer haest worden geloont
En voeten, die ghy eerst tot dansen cost bereyden
De schouders tot de rust, nu tot den last sult leyden
Den anxt door vlicht den echt, met sorgen, heel doorschroeft,
Tis hert die het bedenct, noch swaerder die het proeft
Ghy en crijght geenen gast die ghy den cost moet geven
Voor eenen corten dach, maer crijght hem voor u leven
Misschien u vyant crijght die u den dienst laet doen
Sy overwint u huys, ydel van garnisoen.
Sy van u noot en scheyt niet stooten cunt daer buyten
| |
| |
En niemant als de doot en can haer hier uyt sluyten
Ick heb getrout een vrou die my is aengenaem
Neen sy heeft u getrout ghy en hebt maer den naem
Dees edel Ioffvrou is by den bruygom gecomen
Want ghy had wat te lanck den vrijen toom genomen
Is t'slot vande schapraey, den last des huysgesin
De const van goede spijs, den strick van uwe min
Den cost van uwe kist, waer med' sy haer miet cieren
Het schouspel inden dach, d'oorsaeck van snachs te tieren
Ick heb een Nymph getrout die ick in weerden hou
Een moeder vande sorgh is eene schoone vrouw
Den twijffelenden sin, den yver, ende clachten
Van t'Iock der vyantschap, comen de min versmachten
Wilt ghy aen tafel sijn, sy u strax yet verwijt
Soo dat ghy oock met rust noot in u camer sijt
| |
| |
Noot sal den grijsen tijt u clacht met hop, berechten
Want soo wel snachs als dachs salmen daer hooren vechten
Fortuyn heeft u in slaep gewiecht met cleyne vreucht
Fortuyn geeft my dees vrouw begaeft met groote deucht,
Die de Fortuyn betrout wort lichtelijck bedorven
Siet hoe dat door Fortuyn een Irus is gestorven,
Fortuyn heeft door 't geluck my met dees vrou gepaeyt
Fortuyn heeft in u huys seer veel toesins gesaeyt
Een bruyloft costelijck hiel ick onder mijn vrienden
Iae met u vrouwe, maer den peys is noch te binden
Ick hebbe eene vrou die ick bemin, en prijs
Beter verachten sout dat ghy het eens waert wijs
Ist dat ghy naer u wensch u ergers wilt vertreden
Ghy moet vluchten u selfs, haer geven dan de reden
| |
| |
Van u afvvesentheyt, Ia dat ghy maer yet peyst
Sy suyght daer uyt veel quaet, meynt dat ghy sijt gheveyst.
Wilt ghy uyt vrientschap maer haer om haer quaet bekijven
Oft seggen haer gebreck, salt door de ooren drijven
Soo datmen stadich siet, als vvaerheyt vvort verclaert
Dat altijt vvort terstont haet ende tvvist ghebaert.
FINIS.
|
|
Auteursrechtvrij