Den groeyenden Lierschen blom-hof

Liedeken,

Door de grijse winters plaeghen,
Verdooft wort Caeres groene vrucht,
En door den gulden Phaebi waeghen,
Schept den mensch een nieuw ghenucht.

Op de Stemme: Adieu beauté si charmente & si rare,

DEn dorren vorst neer sijght,
En leste vonnis krijght
Van d'aencomende Lent,
Door sijn innigh torment.
Nu nijdich hem beschimt
Voor d'aerde crachteloos,
Die sy weer open vlimt,
En Titans gulde roos,
Beglinstert en beglimt.

[p. 15]

 

Nu Phoebus nederdaelt

 

En Thetis hooft bestraelt,

 

Het kleyn ghebeckt ghediert

 

'Tghebladert wout doorswiert

 

Bequickt en weder leeft

 

En langs Zephiri pleyn

 

Weer flichert ende sweeft.

 

Naer Narcissi fonteyn

 

Siet wat natuer haer geeft.

 

 

 

Siet hoe Flora borduert

 

Haer maniel, ende vuert

 

Met Cloris in haer hoff

 

Een Eycken boom tot loff

 

Der Groeyende alhier

 

Want wonder door den Heer

 

En haer Patroons bestier

 

'Tdor wert groeyende weer

 

By Netha binnen Lier.

 

 

 

Den soeten douw bestickt

 

Pomonas kleedt en lickt

 

Auroor verjaeght seer fel,

 

Morphei drooms ghequel.

 

Diaen haer stricken set,

 

Silvi de honden stilt,

 

Rosaen op 'tspoor wel let

 

Betrippelt van het wilt,

 

En spannen t'saem haer net.

 

 

 

De Nymphen constich-rijck

 

Die croonen alghelijck

 

Parnassi ghulden hooft

 

Met tackxkens groen ghelooft

 

Apollo roert sijn Luyt

[p. 16]

 

En Musa soetjens singht

 

Godt Pan net sijne fluyt

 

Ghekloven voetigh springht

 

Allen de vreught komt uyt.

 

 

 

PRINCE

 

De heel Naiadens schaer

 

Die singht met blijschap daer

 

Onder het groen gheboomt

 

Alwaer Pegasus stroomt

 

Paris breeckt allen twist

 

Vlichten wy nu een crans

 

(Want vre den druck nu slist)

 

Laet maecken eenen dans

 

Sluyt droeheydt inde kist.

FINIS.