Den groeyenden Lierschen blom-hof

Nieuw-Liedeken,

Alwaer een Bruyloft is, gheschieden groote vreughden,
Maer d'ongheregeltheydt is schuldt van veel ondeughden.

Op de stemme: Laet Sion al u suchten, &c.

[p. 9]

 

ALs ick my ginck vermaken,

 

Soo quam ick te gheraken

 

Daer ick veel blijschap sagh,

 

Op eenen Kermis dagh

 

Alwaer die Boeren staken,

 

Met haer gheschildert vlagh,

 

Naer rinck om het ghelagh.

 

Sy waeren vol van schrossen

 

Van schieten en van brossen

 

En werden soo ghestout

 

Van 't neus treckende mout,

 

Want Claes uyt de dry vossen

 

Was dien dagh ghetrout,

 

Met Stijntjen in het wout.

 

Den Bruygom wel besneden,

 

Begost eerst uyt te treden,

 

Te singhen overluyt

 

Tot loff van sijne Bruyt,

 

Die soo schoon was van leden,

 

Datmer een viese cluyt

 

Haest soude spelen uyt.

 

Sy hielen op van schransen,

 

En begonsten te dansen

 

Voor aende deur op't straet,

 

En songhen sonder maet,

 

Onder twee Eycken Cransen,

 

Alwaer dat niet misstaet

 

Hoe ergh dat daer gaet.

 

Door alle dees ghenuchten

 

'Tscheen 't hert uyt lijf te vluchten

 

Van Grietjen met den bult,

 

Die soo fray was ghehult,

 

Ghelijckmen can beduchten

 

'Thooft scheen met wint gevult

[p. 10]

 

En songh als een die brult.

 

PRINCE.

 

Men siet het nu ghebeuren,

 

Dat al de Dronckaers speuren

 

Daer Bachus wort gheviert,

 

Daermen raest ende tiert,

 

Daermen niet spreeckt van treuren

 

'Tleven onghemaniert

 

Wordt soo naer d'hel ghestiert.

FINIS.