Den groeyenden Lierschen blom-hof

[p. III]

Toe-ghe-eyghent

Aende Wijt-vermaerde ende Const-rijcke Gulde ghenaemt

den Groeyenden Boom tot Lier.

DE vernuft-baerende, ende Loff-rijcke Rijm-const wordt (naer het segghen vanden gheleerden Poëet Horatius) meer gheacht ende gheweerdeert als eenigh ander werck, soo wanneer yemandt ghevonden heeft eenen goeden Maecenas. Ick bevinde daghelijcks dat in het verborghen hert der menschen ghemeynelijck een bedeckte en aendrijvende begeerte is, om eenighe kennis en wetentschap te hebben vande naeckte waerheydt, voorts oock eenen weet-lievenden sin, besonder tot nieuw ende aenloc-

[p. IV]

kende dinghen, die hun sijn toe-lachende, dienende tot behulp van het verstant. VVaerom veel smaeck-lustighe Poëten door lust en gheneghentheydt groote neerstigheydt doen om seld-saeme dinghen te oversien ende om naer te volghen de Edel beschrijff-pen van Poësis, oock om naer te boetsen haere wercken, ende door neerstighe beschrijvinghe altijdt versch voor ooghen te houden: op datse vanden snel-windighen tijdt niet en souden in het graff van verghetentheydt toeghesloten worden. Soo hebbe ick dan (beminden Leser) naer mijn cleyn vermoghende verstant ghetracht dese Const te beschrijven, dat ter oorsaecke om datse bestandigher en vaster soude blijven in openbaer kennis by de nieuw-groeyende aencomelinghen, oock om in meer ghewisheydt en volcomentheydt te houden. Daerom hebbe ick (tot vermaeck ende door versoeck van vele Nieuw-lustighe Rijm-beminders) my verstout dese mijn consteloose ghedichten aen V.L. te verthoonen: Maer al ist datse niet Letter-condigh naer den Poëtschen siel sijn luydende, sult my believen van mijn vermetentheydt (hier in ghebruyck) te ontschuldighen: Maer ick hope dat

[p. V]

dese niet en sullen besichtight worden vande ghene die sijn schuylende onder het dack vanden mismaeckten Erebus Vader vanden afghemertelden Nijdt: Al hoe wel dat mijn ghemoet ghepaeyt wordt vande cracht vanden hooch-beroemden Maecenas, te weten de Edele Gulde den Groeyenden Boom. Verhopende door sijne crachten (in vreese van Lasteraers) van dese beschermt te worden. VVaer door aenghelockt sijnde heb door dit Ionstigh gheluck, het selve laten ten voorschijn comen, want ick my soo langh: door vrees als wel vermoghende gehouden heb. Hope dan (Goet-willighe Lesers) ghewapent te worden door de beschermers ende voorstaenders van den wijt-vermaerden Eycke, midts ick versterckt ben door de wetentschap van sijne crachten. VVant ghelesen hebbende dat den Eycke eertijdts in sulcken weerde wert ghehouden by de Romeynen, dat soo wanneer eenighe victorie vercreghen wirdt, soo wert het hooft vanden verwinder omringht met het groene Loof vanden Hooch-beroemden Eycken Boom, oock naer het segghen van sommighe schrijvers, soude de herte cnodse van Hercules ghemaeckt sijn gheweest van

[p. VI]

het Edel houdt der selver, verslaghende daer mede alle fenijnighe beesten; hope oock (Const-lievenden Leser) met dese weynighe verstandeloose Redenen alle fenijnighe tonghen te overwinnen, dit boecxken verachtende, overdenckende dit spreeckwoort:

Den mensch die wort veracht,

Meer voorspoet hy verwacht.

Hope dan dat V.L. niet en sult plucken onrijpe vruchten uyt desen Blom-hoff, tot schande vanden Aucteur, maer in danck nemen, oversien hebbende mijnen cleyn-vermoghenden Rijm, goet-jonstigheydt, ende goet-willigheydt. Des ick desen Blom-hoff aen V.L. op-offer, ende bidde den eeuwighen oorspronck van alle wetenschappe, Den oorsaecker van alle volcomentheydt, dat hy u behoeden wil van allen tegenspoet, en gheve langhduerighe welvaert, geluck en saligheydt. Blijve hier mede

V.L. Dienst-willighen ende altijt verplichten Dienaer

CORNELIS DE BIE.