In honorem Avcthoris.
IN Sophice variis Musarum è floribus horto
Nobilis hausisti nobile nectar Apis.
Dum hausisse parum est: quô totus & hauriat Orbis
Mellifluum donas luce benignus opus.
Etertsque refers in ceras digna referri,
Digno cedro, Phaebo Carmina digna tuo,
Non tibi privatim, ne fructu saecula prives
Postera, sed soeclô te studuisse probas.
Sic decuit, cunctis tam digna patere per avum
Dogmata, sub tacito nolle latere situ.
Zoïle, ne carpas: si sis ut araneus, unde
Mel sibi carpsit Apes, hinc tibi virus erit.
Nec te livor, Apis timet; & sua spicula, quêis se
Protegat, & Momos puncta repungat, habet.
Et quid adhuc timeat, tanto protecto Patrono?
Rosnata pro clypeo, ne violetur, erit.
Nec tantum veluti clypeus, sed & uberis instar
Alveoli, de quo mel sibi sumat Apis,
Seu Rosa, seu Ros est, ex quo sibi mella requirit,
Roshnata flos & Ros melleus, imo mel est.
Mellis odora Rosa est, rosa nata è Valle Rosarum;
Talis amat genius, flos, genus, ortus Apem,
Sive virum, seu te spectes, Apis, ille meretur
Et pars & vindex nectaris esse tui.
Interea duret faelix hoc Alvear, ex quo
Talis Apes, ex quo tot bona mellis erunt.
Confrater Confratri
PET: GOVARTS. Presb: & Professor Lovanii.
|
|
Auteursrechtvrij