Faems weer-galm (1670)

Faems weer-galm

(1670)–Cornelis de Bie– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[Folio ***3v]
Naeckte Waerheyt. ALs letter kennis met de deught te samen paert Volmaeckt natuer de kunst, en oock veropenbaert Het wesen vanden geest, waerdoor de snelle faem Daer-by dan t'leven set, en eeuwicht soo den naem.
Bewys. Het redelijck gebruyck can ieder een genoegen, 't Misbruyck in tegendeel baert op het eynd' veel pyn Wie wenscht dan door het goedt sich tot geen rust te voegen Als door het quaet altyt op't lest misnoeght te sijn. Die sijn vijf-sinnen mist, en leeft hier noyt volcomen Maer is als hallef doodt gesloten in een hol Vol doncker duysternis, daer hy niet doet als droomen En suchten sonder eynd' jae vroeten als een mol. Heeft u den Heer begaeft met sterck volmaeckte leden Gevoelen en gehoor, gesicht, reuck, en den smaeck Wat is't al soo ghy die niet wel en wilt besteden Tot sijnen dienst alleen, en u daer-by ontbraeck Hop', liefde en geloof, dus dient altyt te letten Op 't redelijck gebruyck, u sinnen en gemoet Te smeden op het aenbeld' van Godts vaste wetten Dat sy noyt dolen door misbruyck in swerelts goet. Een lichaem overlaën van schoonheyt, can eerst vallen Door eygentlick misbruyck, als t'niet is ondersteunt Met krucken vande deught, dan is't al niet-met-allen Als door de swaricheyt de siel daer-onder kreunt, Iae schoon dat ieder vlamt door veel becoorlijckheden Der schoonheyt op de schoont van ryckdom, eer, en staet, Geleertheyt oft kunst, en dat hy naer de reden Die niet gebruyken can, sy strecken hem tot quaet Als hy door eer en pracht compt tot hooveerdich leven Door't gelt tot giricheyt, door kunst tot sotterny
[Folio ***4r]
En de geleertheyt can hem licht veel dwalingh geven Iae Godt vergeten doen, is hy waenwys daer-by, Die dicwils daer-uyt compt, laet u dan noyt verleyen Van 't lockaes en bedroch des werelts, want sy is Te roeckloos en te teer, om door haer streelend' vleyen Den mensch te vangen met een cleyn becoorenis. Haer dool-wegh lieflyck schynt in't eerste, maer in't ende Wordt engh en moyelijck vol druck en slaverny Vol lyden en verdriet, vol doorens van allende Die noyt te rugh en can alsmen die is voor-by Wilt u dan op den wegh van waere deught begeven En heft u hert om hoogh tot Godt, soo vindt gy rust, Een redelijck gebruyck baert eeuwich durend' leven En overvloedt van vreught naer wensch en vollen lust. De herten die om-hoogh met volle tongen loven Den Schepper onsen AL en achten swerelts goedt Verganckelijcken schyn, die weten dat van boven Den segen volgen sal, wie is't die 't anders doet. Oft hy moet van den wegh der waerheyt sijn geweken En leeft als libertyn oft god'loos Atheist Ga naar voetnoot* Wee, wee, die inden strick van sulcken dwaesheyt steken Waer-door t'licht des geloofs vol waerheyt word gemist.

[Folio ***4v]
Een ydel sots geluyt VVyst werelts cranckheyt uyt. Die d'aerdSe vreugden sOeckT, waT sal hy daEr in vindeN Een welluSt vol bedrOg, waT sijn Toch s'wErelts vrindeN Die wy SOo eeren, min als nieT, daT iEt wilt sijN, Verganckelijcken SmOor, die wolckT, en Tis maEr schyN. Let eenS Op heT geluyT der sot-kaps ydEL belleN Lichtveerdich klinckende, die d'herSenen OnT-sTelleN En Schynen sOet Te sijn, ofT hier wElust iN steckt SoO iemanT daernaer hoorT, om datmEN daermed' geckt Om datSe tOegewydT sijn aen d'onnoosel sotTEN Tot hun Seer sOeT vermaek, daer syse lied' med' spotTEN Kennende hunnen aerdt, SOo gaegeT meT dEn meNsch, AlS t'met de bellen dOeT, die naer sijn lusT En weNsch Pryst Swerels dObbelheyT, en daer-op stelT sijn sinnEN Verlatende de deught, om Swerelts gOedT Te winnEN Alleen voor wynich tytS, t'gen' rOuwT, alsT stErveNs uer Naeckt van Syn drOeve dooT, dan sieTmen eerstEN suer. Dees menSchen mOeTen rechT de bellEn wel gelijckeN En nieverS als dOor een gestrepTe sotTs-cap kyckEN: Wie wenScht te sijn een nar Oft soT, sinckT licht tE groNd' En alS een sOndaer comT Te sterven indE soNd'. Raeckt iemand' eenS maer Op den soTTen glori wagEN En iS vOl ydelheyT, hy schepT daer-in bEhaegeN Lichtveerdicheyt en luSt, vOl aerTse sotTErNy Tis Seker dat den SOTs-kapruyn staeT aen d'EeN sy. Laet hier u verstandt op botten Elcke veers is vol van SOTTEN. EYNDE. Van des Auctheurs Voor-redenen.	voetnoot* Al datter in de werelt is, heeft sijn wesen van iet anders, dat sonder eynde is, ende het beginsel van alle dinghen, nochtans sonder beginsel d'welck Godt is, want geen dingen hun wesen hebben van hun selven, daer is iet dat alle dingen bestiert, ende van wie alle dingen hunnen oorspronck hebben als de Elementen, Hemelen en Sterren, die niet en sijn van haer selven maer van Godt, die wy moeten kennen en vreesen. En oversulcx zijn alle Atheisten, die nievers in en gelooven, arger als beesten, die on-redelijcke dieren zijn om dat sulcken menschen hun redelijckheyt te buyten gaen ende hun selve met de beesten ghelijck maeken. Valete.

Vorige Volgende