Het zaad

[p. 26]

De vogels (lucht)

Heimwee naar het begeest'rend hoog der lucht
rukken de vogels uit d'Aprilsche twijgen.
De prille schemer trilt al van gerucht,
dat welig opsniert naar het licht gaat stijgen.

De vinnige musschen kibblen kort, diep nijgen
de duiven tot elkaar of slaan ter vlucht.
De vinken schieten laag langs in 't bekrijgen,
en de fazant kirt, eenzaam en bevrucht.

Tusschen het hellinggras liggen in 't bronze
de matte eieren en de meeuw betript
het wijfje voor het sneeuwend golvengonzen.

De roeken krijschen rond het torenbonzen,
waar een verloren strootje afwaarts glipt...
Het hemelsch leven woelt weer in de donzen.