Uit de wijdte

[p. 34]

Overvliegende wolken

Achter de tierende iepen, die zwart-dreigend
met zwiepend loover naar den hemel staan,
komen de regenwolken, snel opstijgend,
en groot uitgroeiend langs den hemelbaan.

Als benden wolven, uitgerekt en hijgend,
landen en bergen, klauw en zwarte zwaan,
is er omhoog een monsterlijk en zwijgend
aan flarden scheuren en ten onder gaan.

Tot achter dezen, mat en geel beginnend,
al meer en meer en brandend overwinnend
de goudvloer van den avond openbreekt -

- Er is een rust, die glanzend en bezinnend,
het blad, het water en den wolkrand minnend,
alle verdriet en onrust tegenspreekt.