Uit de wijdte

[p. 22]

Het huis met den eenhoorn

Er staat een eenhoorn uitgebeiteld in den
vervallen steen die de kapel omsloot.
Een heilge jonkvrouw, rustend aan een linde,
zoo zegt de sage, ving hem in haar schoot.

Sinds vliedt hij ijlings op de Noorderwinden
rustloos de booze wereld in en stoot
waar hij d'onkuischheid en het kwaad zal vinden
hen met zijn recht-gevelden hoorn dood.

Hoe komt gij hoog over de heuvlen ijlen,
jong ideaal! o edel hart vol vuur.
En stort u blindlings in de duizend pijlen

en breekt uw driften op den bitsen muur.
Gij wordt legende en de tijd bijwijlen
laat u een borstbeeld en verweerd schriftuur.