Johan Michel Dautzenberg 1808-1869

[p. 218]

Het meisjen uit der stad

Ik zat sints mijner eerste jeugd
In d'eignen hoek der kerke;
Ik bad om wijsheid, bad om deugd
En kracht bij goeden werke.

Daar kwam een meisjen uit der stad
Ons dorpjen te bewonen
Ik zag toen ze in der kerke trad
Twee lieve rozenkonen.

Die naderden denzelfden hoek
Door mij eens uitverkoren;
Ik open mijn gebedenboek
Opdat mij niets zou storen.

Ik wilde lezen maar ik kon
Geen woord aan 't andre lijmen,
En voelde bij der lentezon
Mijn bevend hart bezwijmen.

Ik voelde mij door 't overzicht
De zinnen dra bekropen;
Twee oogen schoten schicht op schicht -
Mij docht de hemel open. -

Ach deugd en wijsheid, die gestaag
Met moed mij wist te gorden!
Ik beef van vreugd, ik hoop, versaag -
Wat zal er van mij worden?

MAM 1867, p. 205.