Johan Michel Dautzenberg 1808-1869

[p. 198]

Der koningen lot

Van den dwang des hofs omgeven
Reeds een doode in 's werelds leven,
Als een godenbeeld van steen
Thronen in 's paleizes muren,
Moet de koning veel verduren
Afgezonderd en alleen.

Wat men niemand zal verweren
Moet by op zyn' troon ontbeeren
's Vryen omgangs blyden lust
Als aen draden moet hy wandlen,
Als op den tooneele handlen
Zyner rolle welbewust.

Afgewogen, afgemeten
Zy hem alles, zelfs vergeten
Moet hy mensch te zyn. Ja koel
Moet gestaeg zyn boezem kloppen,
Eenzaem moet hy 't leed verkroppen
Van zyn uitgedoofd gevoel.

Ach! op 't geen zyn blikken wylen,
Schiet de lastertong heur pylen,
Hoe 't ook rein en goed moog zyn,
't Moet een ander kleur erlangen
Ja de hemelen ontvangen
Vaek der helle helschen schyn.

Naar Lodewyk van Beyeren.

J.-M. DAUTZENBERG.

Br. II 1847, p. 319.