De Chineesche fluit

[p. 84]

Herfstgevoel.
Lo-Tschan-Nai.

De luit genomen van den wand!
Uw smart en de mijne wil ik bezingen,
Verbloedende herfst in het najaarsland!

Gij zwarte zwanen in donker blauw
Zeilt langzaam gelijk mijn zwarte gedachten,
Over de sluimrende herfstlandouw.

O trotsche Aglajaboom in het woud!
Waar zijn thans uw blaadren? Uw takken hangen
Als een zwarte harp in het avondgoud.

Droef speelt de wind door uw takken zwart,
De jammer der aarde doorbruist de luchten,
Booze gezichten verschrikken mijn hart.

Daar ligt mijn vijver, dood en grijs.
Ik wil aan den rand van het water rusten
En mijn hartelijden op droeve wijs

Uitzingen in het verwelkend rood
Van d' avond koel. In mij, om mij henen,
Zweeft verlangen naar den verlosser dood.