De Chineesche fluit

[p. 76]

De vrouw voor den spiegel.
Tschan-Jo-Su.

Nu rust zij met haar losgebonden haren
Stil voor haar Spiegel, turend naar de maan.
En door den voorhang vloeit het blanke maanlicht
En glinstert door de stille kamer heen
Als tal van kleine fijne jadekralen.
Wat doet het kind? Zij kamt de volle golven
Der lokken niet; zij trekt den voorhang op
En bloesemwit ligt rondom haar het landschap
Begoten door het zilverwit der maan,
Gelijk het blanke lijf van 't mooie meisje
Verborgen in de stille kamer bloeit