De Chineesche fluit

[p. 74]

De ondankbare.
Wan-Tsi.

'k Heb op mijn ebbenhouten fluit u
De innigste liederen toegezongen,
Geboren uit mijn liefdelijden.
Mijn smeeken hebt gij niet verhoord.

Ik heb gedicht voor u veel verzen,
Waarin met klanken van verlangen
Melodisch ik uw schoonheid prees.
Gij laast de verzen maar bleeft koud.

Gij wierpt met achtelooze handen
Mijn liefdeliedjes in het water.
Nu kocht ik u een wonderbaren
Saffier, die d'avondhemel lijkt.

En den saffier liet ik u brengen
Als teeken van mijn heete liefde.
Rampzaalge die ik ben! Tot dank liet
Mijn liefste mij de tanden zien.