De Chineesche fluit

[p. 51]

De hond van den overwinnaar.
Onbekende Dichter.

Onder de zwarte vlag heb ik gestreden.
Ik werd gewond, het was een diepe wonde.
Vijanden veel versloeg mijn blinkend zwaard.

De oorlog was uit en, bloedend, van het slagveld
Toog ik naar huis toe, door mijn hond gevolgd,
Die in den strijd mij trouw terzijde stond.

Ik toonde hem de lijken der verslaagnen
En sprak; - ‘Nu vreet!’ en wees hem stroomend bloed
En sprak: - ‘Nu drink! gij hebt het wel verdiend.’

Mijn eedle hond heeft waardig niet bevonden
De afgrijselijke lijken aan te roeren.
Tot mij heeft hij vol angst zijn kop gewend.

Met open bek heeft hij zich opgericht
Tot aan de hoogte van mijn roode wonde.
Hij was bezorgd om mij gelijk een vriend.

Hij was bezorgd om 't vloeien van mijn bloed,
Mijn overwinnaarsbloed, dat nederdropte,
En zag mij aan met de oogen van een vriend.