De Chineesche fluit

[p. 35]

De eeuwige letters.
Li-Tai-Po.

Terwijl ik dicht mijn verzen, tuur ik droomend
Van uit mijn venster naar het wieglend deinen
Der bamboestruiken in den zomerwind.

Als opgezweepte waatren lijken zij
En 't koel gezwatel van de blaadren klinkt
Gelijk geruisch van hupplende kaskaden.

Ik werp mijn letters op het blank papier,
Zij zien er uit als waren pruimebloesems
In wilden warrel op de sneeuw gestrooid.

De frissche geur der mandarijnevruchten
Vergaat wanneer een vrouw zë ál te lang in
De donkre plooien van haar kleedren draagt.

De rijp versmelt wanneer de zon hem áanblikt.
Alleen mijn letters, die ik nederschrijve
Zijn eeuwig, eeuwig! - Dit weet ik, Li-Tai-Po.