Dichters van morgen. Een bloemlezing uit de poëzie van jonge dichters

Treinen

Treinen sterven langzaam uit
ze kunnen zo moeilijk tegen
het vele afscheid nemen

en de wuivende hand uit
het raam en het valies
vergissing en de postzak
reizend verdriet

treinen gaan langzaam
dood aan heimwee naar
het vorige perron want
niemand geeft ze vleugels

maar op een dag zetten
ze alles op rood en
verlaten de lijnen en
rijden eendrachtig en statig
over de horizon

treinen zijn daar nu
eenmaal gelukkig
het worden bijna dieren
uitgestorven grijze dieren.