Dichters van morgen. Een bloemlezing uit de poëzie van jonge dichters

[p. 134]

J.J. Veenhuysen

Metamorphose

ik was de stervende middag
die op de huizen stond

een gevleugelde man uit Lesbos
met een vest van rozen
danste voorbij
en hij lachte
op zijn blauwe trompet
een ruiker voor het bruidspaar

toen vielen er
wat vogels
en verkreukelde bloemen
uit de grote hand van warmte
en op de rivier van de wind
dreef een rozerood hart

maar ik was teveel kind
te veel middag
te veel wandelaar
en de verliefde hand van mijn oog
was te groot

daarom reis ik niet meer
zo haastig zo sierlijk
in mijn kleine boot van de maan

ik word een statig ceramiek
een stenen kleur
en met mijn adem
valt het laatste woord