Sjweitberg (onder ps. G. Rapaille)

Sjuus wie in gans Europa zint in Sjweitberg auch väöl ouw tradisies verdwiëne. Sjuus zoë wie ze väöl höbbe aafgebraoke, zoë höbbe ze auch väöl aafgebraoke, volges Feel. En dao kint hae hiël loës biej kieke. Daorom zinter auch zoëväöl d'r waeg kwiet. Es hae dat zaet kiekt hae nog loëzer. En dan vertelt hae dat es vreuger enne miensj sjtorf, ze dan vuer dem zie hoes get sjtrue lagte es teike dat hae of zie d'r nimme waor. Wae wèt noe nog wat sjtrue is? Volges Feel blief sjtrue uever este van 't kaore de vröchte aafhaols. Dae wèt dat saer hae in G'n Sjprung woënt en hae raodt dan auch eederein aan om ins mit d'r fiets de sjtad oet te gaon en zich de velder ins good te bekieke. Dao kinste nog ziën wat kaore is. Woë 't sjtrue va gemak wuert. Es op de velder teminste gènne mais sjteit.

[p. 99]

Lotte

- Ich kin e geval vuer 't opvoedkundig buro. Ich kin enne liërling of liërlinge vuer 't sjpeciaal ongerwies. Ich kin enne cliënt of cliënte vuer 't riagg. En toch höb ich 'm nog noëts geziën. 't Grujt in Sjweitberg in d'r boék van 'n vriendin van de dochter van miene naef... In die häöre boék grujt get. Van häöre vrund, dae iëder d'r vrund waor van de dochter van miene naef, tot die zag: ‘Pak dich 'm dich mer, Lotte’. Zie waor op 'm oetgekiëke. Wie kinste op enne sjrieëwliëlik oetgekiëke waere? Dao zoste toch iëder op oetgeloesterd ziën. En Lotte hat 'm zich gepak. Geit dat zoë dekker, maedjes? Dao huer ich van op. ‘Pak dich 'm dich mer, Lotte.’ En Lotte hat 'm zich gepakt, want ze waor toch auch al wir dartiën maond allein doe. Dartiën maond waor 't al gelijje saer dae iëdere vrund häör ‘'t Is baeter om e tiedje...’ etcetera, etcetera, zag. Wie ze aan dem gekomme waor vertelt 't verhaol neet. Nae, of ze zich dem auch ‘mer gepakt’ haw is neet duudelik. En auch neet woë dae op aan gegange is, nae, neet nao de dochter van miene naef, zoëväöl is ziëker. Die zit onger de panne mit enne ziëkere. Nae, neet Jean-Paul. Dae is auch frisj getrouwd, mè neet mit häör, nae dae is mit 'n anger, jao, en zie is noe mit Blackie onger de panne. Sjoëne naam: Blackie, woë deit mich dat toch aan dinke? Jao, Lotte hat 'm zich gepakt. En dao hat ze zich aan verlucht. Dae sjrieëwt nog ummer en zuup. En saer dae tied zuup zie auch en ze deit auch zoë noe en dan al sjrieëwe, es hae häör de heuk van de kamer liët ziën, es ze ze wir ins van 'm kriet durggelaote, es zien zachte sjtraelende heng verangere in de vuus van eine: ‘doe höbs hiej te doën wat ich zegk’. Dan sjrieëwt Lotte en daonao drinkt ze zich get en grient. En dat deit ze auch es hae sjrieëwt dat ze lang häöre eige sjreij nimme gehoërt hat. Jao, Lotte hat 'm zich gepakt en es die ongerduer häör get te sjwaor wuert dan zuup ze, boéte of binne. Binne zuut niëmes, boéte zuut eederein. Eederein kint dan auch huere dat ze grient en drinkt en grienend zaet: ‘Dae hat mich wir gehawwe’. Mè bliekelik geuf 't momente dat zich zoë get legkt. Bliekelik legkt zich zoëget waal ins. Bliekelik hat Lotte zich gelag en die ongerduer auch. Bliekelik hat he häör, is he bie häör gewae, hatte 't häör gedaon, is hae in häör gewae höbbe ze mitei, is dae sjrèj ins neet oet zie moelwerk gekomme.

[p. 100]

Noe grujt d'r get in d'r boék van Lotte. In Sjweitberg... of all places: Sjweitberg. En ze hat al 'n waek allein mer roë sjpa gedronke en vruchte-yoghurt, en es 't häör lökt, geit ze wille kinne probere oet te sjeije mit rouke, mè de kins neet alles tegeliek, da maakste dich zelf gek. 't Is noe gelökkig aeve röstig want de ongerduer hat aeve vakansie omdat zie geld op waor. En dat van häör auch al. En doe hat hae nog 't iësj geprobeerd om enne kwakker te plökke, hat hae häör laeg buesj, en zié d'r biej, e flink pak piezel gegaeve en doe hat hae, wie 't al duuster waor, urges geprobeerd... En daorom hat hae noe aeve vakansie en is 't gelökkig aeve röstig. Tot nao de vakansie. Es 'n oetgerösde ongerduer wir bie Lotte aan de duer sjteit. Ze zegke dat oetgerösde ongerduere geviërliker zint es meug ongerduere. Ze zegke dat Lotte dinkt dat 't 'n hiël verrassing vuer 'm zal ziën, want ze hat gezag: ‘Hae wet 't nog neet’. En dat ze haopt dat hae 't neet aan häör zuut es ze 'm geit opzeuke, dan is de verrassing deste grotter. De verrassing is altied grotter este 't van te vuere neet wets, este 't neet zuus aankomme. Die vakans doërt twië maond, meint ze, ze wet 't neet ziëker want hae hat häör nieks gezag, ze hat 't van enne vrund van 'm gehoërt. Dae kump zoë noe en dan ins langs. Dae is auch mer allein. Dat wet Lotte precies, wat dat is. Ze is dartiën maond allein gewae. Geluif mer dat dat neet mit vilt, dat dat taege vilt, dat dich dan dèk 't plafond op d'r kop vilt, es geine get zaet. Dartiën maond en dae vrund van häöre sjrieëwliëlik, dae iëder d'r vrund waor van de dochter van miene naef. Dao d'r vrund van is al twië jaor allein, wat meinste dat dat is?

In Sjweitberg - nae ich zegk neet in welke wiek - grujt get. In d'r boék van Lotte, de vriendin van de dochter van miene naef. Ze zegke dat 't van dae kleine verrekkeling zou ziën. Mè ja, weit dat mer ins ziëker, ja. Jao, es 't d'r is da zuuste 't meistal waal. Es 't d'r is kinste get ziën. Mè ja, 't kint auch op de mam sjtaale en da wetste nog nieks. Klopt. Es 't op de mam trekt wetste nog nieks. Es 't van enne angere is zal ze toch motte zegke dat 't neet van enne angere is. Dat 't van häöm is. Wat meinste es dae teruk kump? Dae sjtampt die in brand es 't van enne angere is. En es 't ech van enne angere is mot ze gelök höbbe dat 't op häör sjtaalt of trekt of ei geliek is, da wet hae namelik nog nieks. Es 't op de mama

[p. 101]

sjtaalt hat ze gelök gehat. Es 't op de mam trekt biste nog aeve wied, wetste nog nieks. Biste nog aeve wied. En es 't wir enne sjrieëwliëlik is biste gans aeve wied.

Wuerste zoë dan gebaore? Nou, èh... Wuerste zoë dan gebaore? Ja, ich mein, ich weit neet, èh... Ofste zoë dan gebaore wuers?

Ich, ja, ich kin e geval vuer 't opvoedkundig buro, sjpeciaal ongerwies, riagg... en toch höb ich 't nog noëts geziën. 't Grujt in enne boék in Sjweitberg.

Elias, hout mich d'r fiets vas!