Sjweitberg (onder ps. G. Rapaille)

[p. 78]

D'r Sjoewe Fransse, pap van d'r Feel, is e geval apaart. Neet dat hae direk nao d'r oorlog vas gezaete hat, mè hae woërt toch waal durg d'r koër vuer jaore gesjorst. 't Worom is lestig te achterhaole. Sjweitberg eige, hat me aparte menere om d'r iër aan zichzelf te houte. Dus 't fiene van dit dingk is duuster gebliëve. Este d'r haer vreugs, wuert gevraogd worom daste dat wils weite en este dat oetlegks, zegke ze daste neet mos dinke daste alles mos weite en dat dao ‘eine van os’ neet aan mit deit, nog neet al hèjste 't gaer. Groët mot dus de opluchting gewae ziën wie 't probleem zich zelf oplosde omdat d'r Sjoewe Fransse sjtorf. Mè nog groëter waor d'r sjok wie bliëk dat d'r gowwe man allein sjiendoëd sjeen gewae te ziën. Gans Sjweitberg gonsde wie enne biejekörf woë zich enne Stuka 738-13 op haw leeggesjaote. Sommige luj mooste zich ech aeve d'r biej zètte, angere zatte zich d'r zakdook op d'r kop, om d'r bril te zeuke en zich d'r sjweit aaf te vaege. 't Haw kaolik get gesjaeld of de mam van d'r Väös, van Scoen Blazoen, haw op häör eige terras e besjlaag gekriëge, wie hae zich dao kaom neerzette en get besjtelde. Doëd en wir laevend, Esof d'r e mirakel waor gebuerd. 't Maakde ziéne faam laternao trouwes neet väöl baeter drop. Ziëker neet wie hae dae bewuste aovend, mit e sjtök in de vot en de vaan, uever 't Campus Sjplendorplein leep en taege eederein reep: ‘Zijn er nog mensen die het lijk willen zien? Ik ben te bezichtigen van negen tot tien!’

[p. 79]

Zondigaovend

- ‘Doch hiej nog ins get!’ Kloekkloekkloek... ‘mevrouw café’ hat de jonges al wir bedeend. Zoë mer enne zondigaovend. 't Is sjlap mè gezellig biej Scoen Blazoen. Ao kiek! De Manou begint d'r boek op te sjpiële. Gans lich nog, mè noe ze mit de Kitsj sjteit te biljarde, kinst 't toch good ziën. Vueral es 't pront rechop sjattend sjteit te kieke wat häör volgende kans op 't greun lake is. Tja, patent wiefke en dat zjwellend buuksjke, onger die wiej bloes, sjteit 'r good. De Kitsj kint zie gelök neet op... mit de Manou biljarde, man! Dat maog van Bobo... want dae mot sjräöm hawwe aan de kaarttaofel. Mit kastelein Väös, Sjra en d'r Baer. Da kint de Manou mer baeter biljarde mit de Kitsj, want angesj zit 't häöm d'r ganse tied te toeke en mit te kaarte en dat is get om knien van te kriege. Onger 't deile sjteit Baer altied aeve op om zoë gokapparaat 'n hand te gaeve. 't Succes blief nog oet, dus dae blief wissele.

‘Dao bin ich wir, hiëre... wae hat troef gemak... dae vrit mich erm dits kiër, dae verrèkkeling!’ En hae kiek d'r biej of eine 'm vuer sjtraof nao dat apparaat sjikt. Giel zit wie ummer in e heuksjke mit de Liés te sjmoeze en die te vertèlle dat zie... en allein zie... zien insigste... undsoweiter... echte is... De sjnoet van de Liés zit aeve versjtopt achter d'r pilaer. Sjra mot aeve achter de kaart weg om ‘weit ich wae’ e hendje te gaon gaeve en vergit wir ins wat hae daomit uever zich aafreup. Baer kiept 'm vuer d'r driede kiër 't peksjke zjwaore widvrouw om en same lache ze zich eine oet-eine aan, es Sjra, wir teruk, wilt weite wae 'm dat geflikt hat. De Mam van Sjra, de Els van de Kitsj en de Lenie van d'r Baer bekieke zich 't zjwellend buuksjke van de Manou terwiel de ‘mevrouw café’ 't letste nuujts van Zef Treffesj oet de deuk deit.

‘'t Sjient toch waor te ziën van dae sjtoma.’

‘Nae!’

‘Joewaal.’ Zie hat 't van die nuje die bie Treffesj achter woëne, de wets waal dat vruiwke mit... ja, wie hat dat de haore noe wir?

Zoë mer enne zondigaovend.

‘Hahahaha...’ lacht de kaarttaofel, op Sjra nao, dae zeukt zie pils en vingt 't neet. En Giel vertelt de Liés dat Sjra ongerhand toch waal mot weite, dat ze op 'm oet zint... en de Liés druimt zichtbaar van 't ‘paradijs dat wij bezaten’.

[p. 80]

‘Proost!’ reup Bobo en huit tegeliek sjpiëls e weg zie Manouke onger de ungesjte wengsjkes. De Manou sjtik de tong taege 'm oet en plaogt teruk durg de Kitsj ouch zoë tiksjke te gaeve. Dae versjlikt zich in zie beer en mot aeve nao achter. Bobo kriet geine tied om sjeloes te waere want hae mot troef make.

Zoë geit dat. Zoë mer enne zondigaovend biej Väös. De vrouwluj zitte nog ummer op 't departement van volksgezondheid. Mit sjoes, druege sjerrie, pils en sjpaatje vuer de naeskes. Zoë sjpiëls tiksjke onger 't kuntje liekt gei kaod te kinne, mè toch moste dao mit oetkieke in de iësjte waeke, vingt de Els van de Kitsj. De kins noëts weite waste los maks. Dao is de ‘mevrouw café’ 't gans mit ens. De Mam van Sjra liekt dat ueverdriëve, ze waor van Sjra op 't lets en is aeve good mit d'r brommer nao 't werk blieve gaon. Dat haw de Mam baeter neet kinne zegke, want Baer huert ouch achter de kaart alles: ‘Jao Mam, mit d'r brommer?’

‘Wie angesj en doe waore de waeg neet wie noe.’

‘Dan hat Sjra daovan d'r kop los!’ Groëte hilariteit en enne vaeg om de oëre van de Mam vuer Baer.

Zoë mer enne zondigaovend. De Els van de Kitsj vreug zich op ‘volksgezondheid’ nog aaf of eine wèt of 't Sjirke de hechtinge al droet hat. Nae dus, terwiel hae nog väöl pien hat.

‘Dao kriet hae toch ziëker get vuer.’

‘Nieks apaarts, geweun paracetamol.’ En de Moes dan? Wie is 't dao mit? De Moes sjient al get minder pien te höbbe, jao. Nae, bie dem zint de hechtinge d'r onnog neet oet! Mmmm... jao... Zegk, woë zou de Manou mit häöre boek gaon? Geine op 't departement dae 't wet en de Manou zit sjuus mit de Kitsj in de sjlotfase van... d'r Baer hat ueveral ouge: ‘Manou, dae moste van achter pakke... om dae witte, band, laok, punt!’ En de Manou zet zich sjrap om 't sjpiël te winne. De Kitsj vingt dat neet erg.

‘Da kriet dae nog e kenske op revanche’, zaet d'r Giel taege de Liés en onnog dat het... en allein het... zien insigste... undsoweiter... echte is... Mè de sjnoet van de Liés sjteit op ‘maar vanavond heb ik hoofdpijn’. ‘Manou’, vingt de Els op ‘volksgezondheid’, ‘ich mein dat die in Mestreech geit.’

‘Mestreech, gank gek, dan wis ich 't.’

[p. t.o. 80]

[p. t.o. 81]

[p. 81]

‘Ich dink dat die in Gelaen geit, dao geit de Marion ouch.’

‘De Marion?’

‘Mmm, mit de baarmoeder.’

‘Prima, Manou en noe van achteroet, wat waor troef, jonge?’

‘De Marion... ich wis neet..’

‘Mè die geit al ziëker drie maond mit de baarmoeder nao Gelaen en da zou de Manou nao Mestreech?’

‘Mè de Adrie zoot hiej in Sjweitberg... dem höbbe ze van hiej nao Zittert gesjtuurd, dat is in Haele gewae en zit noe ouch in Mestreech.’

‘Jao mè, de Manou en de Marion zint zustesj.’

‘Dinkstich Gelaen?’

‘Ja.’

‘Gelaen, dat sjnap ich neet, nae, ech. De Adrie woërt van hiej nao Zittert gebrach, doe nao de Vroedvrouwesjoël en daonao toch nog Mestreech, wat mot de Marion dan mit de baarmoeder in Gelaen?’

‘Nae! Of de Manou auch in Gelaen geit?’

‘En Zittert dan?’

‘Zittert en Gelaen zint toch same.’

‘Aoh... jao?’

‘Wis dich dat? Hey, hiej zegke ze dat Zittert en Gelaen... same...’

‘Fortuna... al jaore, maedjes. Sjra, de bis aan 't gaeve. Nae Kitsj, neet van op d'r punt. Da kump hae dich vuer 't laok en deit de Manou dich de brook oet! Pak 'm hoëg!’ 't Departement van volksgezondheid is aeve van de wies. Es de Manou wint van de Kitsj dan zouwe ze op de Vroedvrouwsjoël nog altied...

‘Haele? Ich geluif daste neet good bis.’

‘Ja, mè Gelaen zou gaer mit Haele...’ En es de Kitsj van de Manou wint en Bobo mit kaarte verluus...

‘Sjeij mich oet uever Haele!’ Kitsj en de Manou kroepe uever d'r grond om enne weggefloebde bal te zeuke.

‘Mestreech.’ Bobo liët 'n kaart valle om te laote ziën dat hae neet zit te sjlaope.

‘Nae, Gelaen ziëker.’ Es d'r Baer noe ins get oet dat apparaat haolde en de Liés get oet d'r Giel... Dat zouwe ze in Haele neet erg vinge. De sjnoet van de Liés sjteit nog ummer op ‘vanavond heb ik hoofdpijn’ en d'r Giel zuut nieks zonger

[p. 82]

bril. De Manou verluus onger dat gekroeps en gezeuk häör laere buideltesjke... hey! Kiek! Weg buuksjke. Zoë mer.

Dae is nog te meug om te griene baove 't unnesjèlle.