‘O, dat is zeker, as doe 't zoo mienst, jao dan was 't veur paartie wal mooi as de dwargies kwammen en hölpen en beetien. Maor aners as d'r gien weerd' op 't geld steld wordt, dan is 't gaauw gedaon, dat hebt verscheiden wal unnervunnen.’
‘Ik heb wal is heurd, dat in paartie hoezen geld vunnen wuer, dat zie niet wussen waor of 't heer kwaamp, dat er zoo maor was.’
‘Zuk vertelsters gaot er enkeld wal, maor of 't zoo is, dat mot men wal betwiefeln.’
‘Mienst moeder, dat het proaties zint of aners, dat 't niet plus was. Van Eppen zienent, daor zee men 't wal is van, dat die daor geld vunnen hadden, doe zie in dat hoes kommen zint. Hest dat ok wal heurd?’
‘Jaowal, en dat was ok wal wat vrömd. Eppen zien volk, die hadden 't niet e bried, zie mussen van heur plaos of. Krek eem van te veuren doe verstörf aol Rieken Wilm, daor hadden zie nog al veul loopen. Zie koften dat aol hoes veur 'n kleine pries. En zoo laank as zie d'r in west hebt, is 't heur metloop'n. Aal wat zie deden, dat gunk goed. En doe zee men wal, dat zie daor geld vunnen hadden, maor anern die zeeden, dat Eppen Hans 'n wisseldaolder hadd' en dat hie daorum nooit zunner geld was.’
‘Zul dat kunnen, moeder, en wisseldaolder, wat dunkt dij. En waor kreeg hie die dan?’
‘Daor moe'j je vaoder maor is naor vraog'n.’
‘Dao za'k wal veur oppassen, dan zul oes Wiecher mij heller wat oetlachen.’
‘Dat most dan niet an Wiecher vertell'n as 't geern weet'n wist.’
‘O, maor, dat kan ik niet laoten.’
Annechien lacht als Roelfien dat zegt.
‘Dat mot ok niet, kaanst Wiecher alles vertell'n, maor kaanst ok met maot doen.’
Een beetje onzeker ziet Roelfien haar moeder aan.
Auteursrecht onbekend