De witte sjamaan

(1973)–H.C. ten Berge– rechtenstatus



[pagina 30]
arktiese gezangen I
[pagina 31]

bivak Zilverend ijs in de zon steenarend biddend daarboven donkere slaap tot de morgen; geen parasolpijn waaronder een mens als een sprinkhaan tenietgaat geen regenwoud hoog op de bergrug gedreven meren beneden als bekkens vol dauw in de dalen en verre dorpen als schorpioenen verstijfd in het grint mistpluis door winden van zee weggeblazen in diepe kommen vliegen en dwergberken, kniehoge wilgen talmend in schaduw met toeven van rakelings licht zwenkend op de steenvlakte water dat struikelt in plooien en geulen
[pagina 32]
wilde en duistere schaamspleet, daar, uit de bergkam gesneden, vochtige kloof door damp uit een gistende bedding omgeven hier, voor het dunhuidig huis, stil bij de kookpot op keien gezeten door mos schemert gruis uit een voormenselijk heden (bij narssarssuaq, 1972)
[pagina 33]

vogel
1 De kreupele vlieger loert op het ei het oog ziet de meeuw die hem ziet het ei is geschrokken de kreupele vlieger heet raaf
[pagina 34]

vogel
2 In zijn vlucht overvleugeld is raaf van de rotsen getuimeld ik deel in het licht dat hem zwartmaakt hij deelt in mijn armoe en schrokt droge huidschilfers ik schraap schrale taalexcrementen aan de voet van het steen vreet de wind zich naar binnen niets dat hier niet wordt gebeten hij klapwiekt al door het bewustzijn: stip in het bergachtig brein ik roep maar hij rooft mijn bebloede verbeelding ik monster omwolkte gedachten hij schiet in versluierd terrein
[pagina 35]
dan schep ik lucht en verdwijn zijn snavel vervaagt mijn tekst wordt doorschijnend steeds legere plekken met licht volgestroomd kreten verijlen taal dunt al uit wordt de raaf door de beer op de hielen gezeten?
[pagina 36]

ursus arctos
1 Geen fruit, dus een fistel; stond aan het water die zweer te betasten opzij, tussen stenen en rode papavers een poetsende gors naast de muggenverslinder. kon je niet zien in de bries uit straat davis zon op het kiezelstrand zon in mijn ogen het verre azuur van de deining de voetzool in zilver gedoopt blink van veelkleurige vlekken - kobaltblauwe bergen dreven de baai in; kon je niet zien door het opkomend tij,
[pagina 37]
jij, in je boot, toen dichtbij - of je druipend van licht uit de voedseltrog oprees doorschenen beeld van een vrouw: bovenlijf bloot lange vlechten en brede schoot, broedplaats van sednaGa naar eindnoot+ waar je naar wees en ik was de beer die zijn ballen uitwierp als aas voor de dochter der zee
[pagina 38]

ursus arctos (horribilis)
2 ‘De zon nog niet onder de zon nog niet onder’ vermomd als forel in het melkige zog meegesprongen naar stille ogen gebed in het mos van een klamme vallei was de beer toen al los bij die donkere plas? ik heb daar mijn kieuwen, mijn visschubben kleed afgelegd, maalde om zalm noch om bessen je wenkte de beer (en de beer was ik zelf) je hebt je als luis in mijn pels vastgebeten en je gewarmd aan mijn vacht ik heb mij aan honing en vochtige vliezen vergrepen;
[pagina 39]
in blinde drift toen een- drachtig het reukloos gesteente bepist en bescheten en dan bezweet in de nacht naar het leger gekropen de klauwen geplooid in de moedra van liefde om helder en leeg op het mos uit de mytiese slaap te ontwaken
[pagina 40]

disko een journaal De baai dichtgevroren de lamp uitgeblazen acht denen honderdvijftig eskimo vijftienhonderd honden dromen en drinken op een onzekere toekomst december op disko droom van de rob die hen wenkt in het ademgat, feest voor de flenzende vrouwen die zingen en kwekken en op de rug, diep verscholen hun kinderen wiegen, wiegen en strelen ajàajàa ajé - dit hier, o deze winter wanneer je altijd onder de schurft zit, die rotschurft op je vingers, altijd met vet ingesmeerd, met spekvet, ajá!
[pagina 41]
‘mijn lieve kleine, mijn kleine schele, mijn schele die kreupel en krom is; ajaja-japapé; wat is zij zwaar, jají! en die lucht uit haar schede...’ december op disko drinken, en spelen het spel van de zeehond, het spel met de naam: ik ben heet de dans van de aanraking ‘laten we eerst even voelen, daar, op de tweesprong van je lichaam, jij die zin in een man hebt, laten we eerst even snuffelen’ waar is je vrouw? altijd maar zwanger lachend, met bessen, zij in haar klapmutsenbont alsof de man van het grasvolk die stralende zanger weer hoort - wat ben je lief als je lacht kleine walrus met je twee tanden
[pagina 42]
En in een krant, een onwezenlijk week- blad (te glad Atuagagdliutit voor pleepapier) gedroogde vis en vergeelde berichten - hver måned! spillet om millionen! Send os Deres bestilling endnu i dag, så at De med det samme er med i spillet i spillet om millionen. Med venlige hilsener! Gerd Schulze Nordwestdeutsche Klassenlotterie D 2 Hamburg 52, P.O.Box 520 725 dan de tekst van een herrnhutterpreek, aanprijzing van plastic rozen & toms yankie bar chocolateGa naar voetnoot* december op disko ‘geen rob ravot in schuim-gewitte cirkels’ geen wenk, nog geen wolkje stijgt op uit het gat
[pagina 43]
witte haas in de strik schram op de lichtrose lepels het vrouwenmes schuift in de vacht ‘ajaja, ik zing van die dingen omdat ze zo leuk zijn om over te denken’ sneeuw is met bloesems bespat; die alles hebben die niets meer zijn dan heren van honden leggen beslag op je lichaam, je glimlach, je zwartomrand tandvlees ijs in de engte ijs op het land jij bij het koude fornuis in de schemer ik in de krimpende wind voor het huis - een dode lemming, nog warm in de muis van mijn hand
[pagina 44]
evangeliese kamergenoot ‘Het zijn nog wilden maar zij kennen jezus’ sprak gevleugeld de gezeten zwitser op de nachtspiegel, toen hij van zondag op maandag geeuwend de hemelse geur voor de goddelijke geldzak verruilde (in narssaq)	eindnoot+ Sedna, grote zeemoeder, eigenares van de diepzee voetnoot* (giver energi og godt humør)

Vorige Volgende

arktiese gezangen I

bivak

vogel

1

vogel

2

ursus arctos

1

ursus arctos (horribilis)

2

disko een journaal

disko
een journaal